Dan nezavisnosti je povod za razmisljanje o Crnoj Gori, kuda ide,  kakva je vizija njene buducnosti. Vecina crnogoraca bez obzira na politicko opredeljenje ili porijeklo  ili da li zive u iseljenju, traga za idejama kako  bi doprinijeli projektu razvoja moderne Crne Gore. Mada  su svjesni da se ne moze ocekivati  da   sadasnje rukovodstvo, okorelo u dvadesto godisnjoj vladavini, te ideje politicki artikulise i ucini relevantnim….

Ali sada nije prilika da o tome razmisljamo. Zeljeli bi ukazati na nesto sasma drugo sto su mnogi od nas koji su boravili u Crnoj Gori mogli da primjete – izrazeni  animozitet prema Crnoj Gori  upravo onih  kojima je pruzila utociste  u teskim trenutcima.

Naslii smo se u basti jedne od kafana na Kotorskm “Trgu od Oruzja”. Za  okolnim stolovima  sjedjeli su   lokalni  gosti koji su uz kavu citali  dnevnu stampu. Ulicni  prodavaci  nudili  su gostima  ijepo upakovane “sinteticke” parfeme. Nasu paznju privukao je  glasan kometar   od  susjednog stola : “Smuckaju malo  parfema sa vodom i to upakuju. Ali i po prodavnicama roba je  zadnjeg  kvaliteta, nije mogla biti nigdje prodata ali  za Crnu Goru je dobra  …..”

Moze biti  da se parfemi “muckaju”  u necijem podrumu. Ali je zlonamjerna glupost tvrditi da je roba  po crnogorskim prodaonicama najgoreg kvaliteta, jer u nedostatku  lokalne proizvodnje skoro sve se uvozi tako da  proizvodi  koji se kupuju u Kotoru ili bilo gdje drugo, skoro da se ne razlikuju  od onih po prodaonicama u inostranstvu.

Ko  s u  zapravo oni  kojima ovdje nista ne odgovara – sve je bolje i ljepse negdje drugo,  ne pokazujuci nimalo lojalnosti prem sredini u kojoj zive, stvaraju atmosveru  gdje se gubi  respect  i obziri prema drugima,  siri nepovjerenje i   lazna  impresija o crnogorskom  narodu,  da vecina  zivi  od nerada,  prevara i drugih necasnih radnji.

Lako je vidijeti od koga najcesce dolaze  komentari  jer se sa puno arogancije i bez ustrucavanja  mogu cuti po samoposlugama, piacama, autobuskim stanicama, kafanama.Iz naseg iskustva, krecuci se po Budvi i drugim primorskim gradovima, najcesce dolaze od onih koji su   pridosli u Crnu Goru tokom poslednjih  ratovai i bili prihvaceni sa tradicionalnim crnogorskim gostoprimstvom !

Ocigledno da se u medjuvremenu sve  to zaboravilo pogotovo od onih koji su dosli sa puno novca i dragocjenosti “stecenim” na nekoj od  “berzi” po ratistima.Pada u oci do koje mjere su uspjeli da se  u nekim mjestima   nametnu kao  ekonomski factor ucvrscujuci ”getoiziranu” privredu sa tajanstvenim pipcima negdje izvana. Neka mjesta  skoro da su   potpuno promijenila civilizacijski indetitet, remeti se tradicionalni nacin zivljenja. U Budvi kao da nema vise  lokalnih ribara, potisnuli su ih  oni koji po prvi put vide more, mreze i ribu, ali ocigledno znaju kako da upotrebe dinamit.Crnogorska kuhinja  odavno se povukla pred najezdom “rostiljadi”. Nama su u  Budvanskoj opstini odbili da ovjere potpis na punomoci dok ne izmijenimo izraze koji  su se sluzbenicima ucinili nepodobnim i tipicno Crnogorski. U “Monitoru” smo nedavno  mogli procitati  sto je o prazniku mimoze rekao jedan poznati Novljanin ”Ovako nagr?ena hercegnovska razglednica, posljedica je dugogodisnjeg nerada lokalne samouprave. Njena srpska definicija, poradila je na destrukciji domaceg, iskonskog i tradicionalnog smeka feste. Njeni stvoritelji davne 1969 godine, osmislili su je kao miris i ukus mediterana. Prepoznatljiv cvijet mimoze i tradicionalna festa, privlacila je hiljade posjetitelja svake godine. Ovi gradski celnici unistili su tradiciju, doveli trubace, frulase, prihvatili kupusijadu i tvrde narodnjake.''

Karakteristican je takodje i primjer  nacionalnog parka  Skadarskog Jezera i Crmice, gdje su Crnogorske   vlasti  postavile da o “zastiti okoline”  i  “vinskom putu”, odlucuje neko ko je  odnekudt  dosao u ovaj kraj,  kome su  strani  i  mentalitet i ambijent i tradicija ovog kraja! 
 

Svakakve  sprege su moguce tamo gdje ne fukcionise pravni system  i vlada korupcija.                                                                                                  
 

I njima cestitamo dan nezavisnosti – tek toliko da  im vidimo izraz na licu!