Moj Igore, radi se o takvim besmislicama, da je mozda jednako besmisleno komentarisati ih. No, da ti ucinim cef, preuzecu taj rizik. Ako malo nesto znas o istoriji Crne Gore, trebalo bi da ti je jasno da je podjela na Crnu Goru i Brda bila teritorijalna, a nikako nacionalna podjela. Brda se pominju odvojeno zato sto se u to vrijeme to odnosilo na teritoriju van tadasnjih granica Crne Gore. Ta se podjela postepeno izgubila, nakon sto su Brda postala dio Crne Gore. Sumnjam da ces idje naic na taj pojam nakon Berlinskog kongresa. Uostalom u naslovu Zakonika knjaza Danila stoji da je to Zakonik “slobodne Crne Gore i Brdah”, sto je potvrda ovog sto napisah. O tome je pisao Rotkovic, a on to sigurno poznaje mnogo bolje no nas dva. Ono sto je mnogo vaznije, barem za ovu raspravu, to je da su se Crnogorci i Brdjani vazda smatrali istim narodom. Govorili su isti jezik, imali iste obicaje, nošnju, isto plemensko uredjenje, ukljucujuci podjelu na bratstva koja nikad nije postojala u Srbiji. O tome da su Brdjani i Crnogorci smatrani istim narodom postoji veliki broj pisanih dokaza. Navescu samo jedan - pismo Petra I Jeremiji Gagicu: “K tome je neki dan spužskij komendant javno govorio Br?anima i ostalijem Crnogorcima, koji su se tu na pazar desili, da nam domalo vremena ho?e udariti Turci zaista kako nigda nijesu još.” 

Eto, potrosih malo vremena na ovu tezu koju sam otpocetka opisao kao besmislenu. A svakom normalno pametnom je dosta ovo sto napisah. 

 

 
Jasno je navedeno dje zive Srbi, a kao sto vidimo nema ih u Crnu Goru. A za Crnogorce kaze: “Crnogorci (Montenegri) nazivaju se Slovenski obitatelji planina crnogorskih.” E sad, sasvim je moguce da je po novim tumacima tipa SANU kandidata Igora Jaramaza to bilo (ne)djelo iza koga su stojali CIA, Vatikan & Kominterna. Odnosno, da je u to vrijeme Matica Srpska bila potpala pod uticaj Dukljana, Jevrema Brkovica & CKL-a! Aferim tome!

 
Nego, pomenu “krvavu pretucenu” istinu. Prvo sto mi pade napamet je ovo:

 
“Srpska zandarmerijska jedinica, sastavljena od 12 zandara, pod komandom majora Kecmanovica i bivseg austrijskog vahmajstora nekog Kolakovica, 25. aprila 1923. godine, u dva sata poslije ponoci, upala je u Cuca, u selo Rokoci, u kucu poznatog komite Petra Zvicera. Svu njegovu porodicu, izuzev brata Jagosa, koji se tu nije zatekao zato sto je bio u zatvoru na Cetinju, srpski zandari su tukli, mucili, zaklali, okrutno ubili. Dzelati se nijesu cak ni tada zaustavili, nego su sadisticki nastavili sa svojim monstruoznim, krvavim pirom. Izveli su iz kuce Djurdju Zvicer, staricu od oko 100 godina, babu Petra Zvicera, zavezali je za jednu tresnju ispred kuce, a onda kucu zapalili, a nju primorali da gleda u vatri pobijenu i zaklanu familiju. Baba Djurdja je od prizora strave i uzasa poludjela i, docnije, umrla u bolnici u Danilovgradu. Srpski zandari, pod vodjstvom majora Kecmanovica, su te uzasne, proklete, noci 25. aprila 1923. godine mucili, ubili, zaklali i spalili: Andju Zvicer, majku Petra Zvicera, koja je imala 60 godina; Zagorku Zvicer, staru 23 godine, suprugu Petra Zvicera sa troje djece; Vidaka Zvicera, starog 13 godina brata Petra Zvicera i Planu Zvicer, staru 20 godina, sestru Petra Zvicera.”

 

No da se vratim na pricu o Zvicerima (a takvih prica ima dosta). O tome se nije smjelo pisnut u vrijeme Karadjordjevica, a ni poslije za vrijeme komunista. No svakom teroru dodje kraj, te se istina obicno na kraj sazna. Mnozini Crnogoraca su se oci otvorile kad Karadjordjevici uzese Crnu Goru pod svoje. Shvatise s kim imaju posla! No ima i onih koji to nikad shvatit, ili priznat nece, no im je dan-danas bliza Srbija od svoje zemlje. Srbovanja ce jos biti, ali Crna Gora vise nikad srpska nece biti! Spustavasmo se mi na vase uze, umalo se uze ne pretrze! Dosta ga je bilo! Nikad vise, Jaramaze!

E sad, ovi ka sto je Jaramaz jamcano pate zbog toga, tako da treba imat razumijevanja za njihove frustracije. No, mislim da je opet dobro sto su dobili zasluzenu lekciju. Ne samo u Crnu Goru. Ima jedna poucna prica o psu. Dok je taj kucko klapusa preko mosta noseci kost u usta vidio je u rijeku ispod sebe svoj odraz. Ucinje mu se da oni pas nosi vecu kost u usta. Kako je otvorio usta da zalaje, pade mu kost iz usta u rijeku. Osta i bez onog sto je imao. Muka je to kad “zine (edit)” na tudje. Ostane se i bez onog svoga. Otud nije cudo da se sad prave razni vicevi na racun Srbije, cesto neukusni. Kao onaj “Srbija ka Nokia – sve manja i novija”.

 

Prikladnija je za ovu priliku jedna druga prica, bolje rec pripovjetka cuvenog francuskog pisca Balzaka. Mislim da se zove “Sagrinska koza”, a nedje davno sam gledao film snimljenoj po toj prici. Mlogo poucno.  Prica je o jednom covjeku koji u neku radnju kupio komad koze, kao neku amajliju. Ta amajlija je imala moc da ispuni svaku zelju, ali svaki put kad se nesto zazeli, taj komad koze postane manji. Po naski, uljegne se. Kad se smanji toliko da dodje na nista, to znaci kraj onoga ko se njome koristio za ispunjenje zelja. Kako je taj covjek svatio moc tog komada koze, najprije je zazelio mnogo stvari, tako da se koza malo-pomalo dobrano uljegla. Kad je svatio da se blizi kraj, ne samo amajliji no i njemu kukavcu, svim silama se trudio da vise nista ne zazeli, e mu ga djavo pozoba, sto bi rekli nasi stari. Inace, sam naziv “Sagrinska” je igra rijeci, jer “chagrin” na francuski znaci i patnja. 

Eto, Igore, mislim da je ova prica poucna, ili bi trebala da bude poucna za srpske nacionaliste koji su se radovali svakoj granati Karadziceve vojske, tj, svakom “oslobodjenju”, kakvo bijase ono Vukovara. Lijepo ste se osjecali, a sad malo patite. Sve se placa, sve se vraca. Mnogi nemilice trose, no mlozini taj trosak prisjedne kad konobar, ili djavo, dodje po svoje. 

Patis li Jaramaze sto Crna Gora vise srpska nije? Patis? Ako, ako. Tako treba! Sad se samo potrudi da vise nikad ne pozelis nesto tudje, pa dako te Bog jaki pogleda. 

Svati ovo kao salu, jer to jeste. Bice mi drago ako iz ove price izvuces i neku pouku. Aj, zivio mi!