Vesko Tomovic
       Pitanje: Crna Gora u predvorju rata. Da ili ne. Moze li se kriza u
       Saveznoj Republici Jugoslaviji takozvanoj Saveznoj Republici
       Jugoslaviji, zajednici Srbije i Crne Gore, nepriynatoj Jugoslaviji,
       maloj i velikoj Srbiji i kako sve jos ne nazivaju teritoriju koju cine
       dvije republike bivse SFRJ zavrsiti mirno. Sta se sve moze dogoditi
       ako Slobodan Milosevic ostane, a sta ako ode sa vlasti, kakav je
       odnos srpske opozicije prema Crnoj Gori i njenoj vlasti. Referendum
       o drzavnopravnom statusu Crne Gore demokratsko je pravo njenih
       gradjana ili varnica konflikta sa nesagledivim ili nersagledivim
       posledicama. Da li optuzenima za ratne zlocine umjesto u klupi u
       Hagu ili u lozi na fudbalskim utakmicama? Privatizacija, privatni ili
       javni proces? Koalicija "Da zivimo bolje" protiv koalicije
       "Jugoslavija" na izbornoj utakmici u Podgorici i H. Novom. Dali ce
       izborni rezultat biti pokazatelj snaga i na republickom nivou? Sve su
       ovo piutanja koja pobudjuju interesovanje ne samo crnogorske
       javnosti. Radio Antena M i Internet Crne Gore pop prvi put
       organizovali internet on-line intervju kako bi odgovori dosli do sto
       vise ljudi sirom svijeta. Naravno za odgovore nismo zaduzeni mi,
       nego smo za taj dio ovog projekta zamolili za pomoc Predsjednika
       Crne Gore: Mila Djukanovica koji se ljubazno odazvao nasem
       pozivu. Gostpodine Predsjednice, dobar dan i dobro dosli na
       Internet. 

       Odgovor: Ja bih se najprije zahvalio Anteni M i Internetu Crne Gore
       na prilici da ucestvujem u ovakvom intervjuu. Sto se tice ocjene
       aktuelne politicke i ekonomsko-socijalne u Crnoj Gori ja bih kazao
       da je Crna Gora uprkos izuzetnim teskocama zivota na prostoru eks
       Jugoslavije tokom posljednje decenije da su i rezultati ostvareni u
       Crnoj Gori zadovoljavajuci i da oni predstavljaju osnov jednog
       realnog optimizma za buducnost Crne Gore. Kada izrecem takvu
       ocjenu imam na umu, prije svega da smo u Crnoj Gori ocuvali rekao
       bih i unaprijedili demokratske potencijale. ocuvali smo mir u Crnoj
       Gori, sto nije bilo9 nimalo jednostavno kada je bilo tokom gotovo
       citave decenije bijesnio rat na granicama Crne Gore. Dakle, sacuvali
       smo biolosku i prirodnu supstancu Crne Gore, sacuvali smo prirodne
       resurse kao osnov ekonomskog optimizma Crne Gore. U tom
       medjuvremenu uspjeli smo da sacuvamo multietnicki karakter Crne
       Gore. Dakle, smatram da ocuvani mir i multikulturalni karakter Crne
       Gore predstavljaju danas zaista najznacajniji osnov optimizma za
       demokratsku buducnost Crne Gore. Pored toga pristupili smo
       realizaciji dinamicnih i sveobuhvatnijih ekonomskih reformi. Ideja tog
       posla je da u Crnoj Gori izgradimo trzisni sistem koji ce biti
       institucionalni osnov za ekonomsku i bogato drustvo u Crnoj GOri.
       Dakle, ta preuredjenja koja smo napravili na planu politickom i
       ekonomskog sistema Crne Gore smatram da su vec najavila
       spremnost Crne Gore da zivi po pravilima i standardima razvijenog
       evropskog drustva. To je uocila medjunarodna zajednica i zbog toga
       danas mozemo kazati da Crna Gora uziva dosta znacajan
       medjunarodni rejting. Dakle, to su razlozi zbog kojih sam izrekao
       jednu ocjenu oko koje moze biti polemike koja moze biti ocijenjena i
       kao pretenciozna i kao nerealno hvalisava ali ja zaista mislim da
       postignuti rezultati u datom ambijetu tokom posljednjih deset godina
       nijesu niposto za podcjenjivanje. Posebno kada se zna da smo radili
       u uslovima permanentnog trajanja rigoroznih sankcija prema
       Saveznoj Republici Jugoslaviji koje je podnosila i podnosi Crna Gora
       kao njen dio i drugog obruca sankcija koje je prema Crnoj Gori
       preduzeo beogradski rezim upravo zbog ambicije Crne Gore da
       naglasi svoju drzavnopoliticku prepoznatljivost i da se distancira od
       pogubne politike beogrdskog rezima. 
 
 

       Gospodjica Avramovic, Amsterdam 
       Pitanje: Na nas e-mail kao sto sam rekao stigao je ogromni broj
       pitanja, veliki dio je iz inostranstva, pa predlazem da krenemo sa tim
       pitanjima. Kako treba da izgleda moderna drzava Crna Gora? 

       Odgovor: Crna Gora je kroz svoju drzavnu politiku definisala svoju
       drzavno-politicku strategiju, definisala svoje prioritetne nacionalne
       interese. Dakle, nasi prioritetni nacionalni interesi su razvoj
       demokratije, dakle, razvoj crnogorskog drustva kao otvorenog
       multietnickog drustva koji ce pocivati na vladavini prava. Zatim
       ekonomske reforme koje ce obezbijediti da u Crnoj Gori razvijemo
       trzisni sistem u kojem ce se do maksimuma valorizovati svi nasi
       potencijali, prirodni, privredni i ljudski koji ce obezbijediti da Crna
       Gora bude ekonomski bogato drustvo i da dakle Crna Gora bude
       integrisana u evropske i transatlantske strukture. Ja tako zamisljam
       Crnu Goru ne u dalekoj buducnosti vec u buducnosti koja je vec
       pocela i smatram da je ono sto je Crna Gora radila tokom nekoliko
       posljednjih godina rekao bih dobar start na toj proevropskoj
       demokratskoj magistrali. 
 
 

       Paskal Bilvelt, Svajcarska 
       Pitanje: Sljedece pitanje je vrlo interesantno jer ga postavlja Paskal
       Bilvelt iz Svajcarske, on je naime student na londonskoj skoli
       ekonomije i trenutno pise disertaciju o odnosima Crne Gore i Srbije.
       S toga on postavlja pitanje koje su tacno posljedice razlaza sa
       Momirom Bulatovicem 1996 i 1997. Da li i sta mozete da kazete o
       Platformi koja je predlozena proslog avgusta 

       Odgovor: Politicka razlikovanja u tadasnjem drzavnom rukovodstvu
       Crne Gore, razlikovanja koja smo personifikovali gospodin Bulatovic
       i ja nijesu pocela 96. i 97. godine vec kao sto znate u crnogorskim
       nezavisnim glasilima su te razlike potencirane i nekoliko godina prije
       toga. Mislim da se sustina tih razlika tice, da kazem, dostojanstva i
       drzavne pozicije Crne Gore u jugoslovenskoj zajednici. Gospodin
       Bulatovic je svoje vidjenje Crne Gore u Jugoslaviji definisao kroz
       definiciju Jugoslavija bez alternative. Dakle, gospodin Bulatovic je
       smatrao da Crna Gora mora opstati u Jugoslaviji pod bilo kakvim
       uslovima. Za razliku od njega ja i jos jedan broj ljudi iz Demokratske
       partije socijalista smo smatrali da je Crna Gora stara, ponosna,
       evropska drzava sa jednom dugom drzavnotvornom tradicijom, da je
       to drzava gdje su se vecina gradjana referendumom opredijelili za
       zivot u zajednici sa Srbijom ali ne pod bilo kakvim uslovima i ne pod
       svaku cijenu nego pod tacno odredjenim uslovima. Pod uslovima
       obezbedjenja apsolutne ravnopravnosti Crne Gore u toj zajednici i
       pod uslovom da ta zajednica bude demokratska i da bude integrisana
       u Evropu. Dakle, smatram da je gospodin Bulatovic preferirao jednu
       nedostojanstvenu poziciju Crne Gore u drzavnom smislu,u
       jugoslovenskoj zajednici a da smo mi koji smo ostali u Demokratskoj
       partiji socijalista i koji danas zajedno sa SDP i Narodnom strankom
       tvorimo drzavnu politiku Crne Gore smatrali da se mora ocuvati da
       kazem drzavno dostojanstvo Crne Gore, bilo da ce ona ostati u
       jugoslovenskoj zajednici, bilo da ce biti samostalna drzava. 
 
 

       Vesko Tomovic 
       Pitanje: I drugi dio pitanja je bio o Platformi koja je predlozena
       proslog avgusta? 

       Odgovor: Pa sam sadrzaj Platforme je manje - vise poznat,
       domacoj i medjunarodnoj javnosti. Mislim da je taj sadrzaj na
       najbolji nacin izrazio ovu ideju rekao bih demokratske, evropske i
       dostojanstvene Crne Gore. Mi smo u toj Platformi rekao bih ucinili
       jednu apsolutno korektnu ponudu Srbiji, ponudu koja bi mogla
       otvoriti perspektivu i pred Srbijom ne samo pred Crnom Gorom, i to
       onu perspektivu koja bez ikakve sumnje stoji ne samo pred Srbijom
       nego pred svakom evropskom drzavom. Pitanje je samo kada ce se
       u Srbiji konstituisati kriticna masa politicke volje da Srbija krene tim
       putem i koliko ce Srbija jos izgubiti vremena dok se ne opredijeli za
       taj put. Kao sto znamo, zahvaljujuci diktaturi beogradskog rezima iz
       Srbije do danas nema odgdovora na tu korektnu ponudu Crne
       Gore.Sto se tice crnogorske drzavne politike mi se zbog tog
       odugovlacenja odgovora iz Srbije jos uvijek nijesmo opredijelili da
       povucemo radikalne poteze koji stoje kao mogucnost u Ustavu Crne
       Gore, dakle, da raspisemo referendum o crnogorskoj drzavnoj
       samostalnosti, nijesmo se opredijelili na to imajuci u vidu potrebu da
       ocuvamo unutrasnju politicku stabilnost Crne Gore i da budemo
       jedan konstruktivan cinilac medjunarodne politike na Balkanu,
       naravno nijesmo se ni odrekli mogucnosti da se organizuje
       referendum na kojem ce se gradjani Crne Gore opredijeliti o pitanju
       drzavno pravnog ustrojstva Crne Gore. Rekao bih da je ponuda
       prema Srbiji jos uvijek ziva ali i da sam nemam mnogo optimizma u
       pogledu eventualno pozitivnog ishoda u povodu nase ponude. 
 
 

       Valentina Velimirovic 
       Pitanje: zasto EU ne dozvoljava referendum sada i i koliko jos misli
       da cekamo na nezavisnost i drugo je kada cemo poceti da otvaramo
       nase ambasade po svijetu. 

       Odgovor: Pa, ja ne bih to tako definsao ,dakle, niti EU niti SAD niti
       bilo koji faktor medjunarodne politike ne moze uskatiti pravo Crnoj
       Gori da organizuje referendum. Obzirom da su EU i SAD veoma
       znacajni partneri CG u ovom trenutku i da su veoma znacajni faktori
       pruzanja ekonomskie i politicke pomoci Crnoj Gori da istraje u
       procesu tranzicije, onda oni sada daju za pravo i da saopste svoj stav
       o nekim buducim rjesenjima za kojima bi CG mogla posegnuti danas
       ,u blizoj ili daljoj buducnosti. Ja mislim da je takav stav EU i SAD
       upravo uslovljen rekao bih koncepcijom medjunarodne politike za
       region jugoistocne Evrope. Ocigledno, medjunarodna politika je
       prema Jugoistocnoj Evropi veoma dugo bila pasivna i imala je uvijek
       reakcije koje bi uslijedile nakon gotovih steta koje smo proizvodili mi
       na Balkanu. To kao da je prenulo relevantne faktore medjunarodne
       politike, i oni su od prije godinu dana konstituisali politiku Pakta za
       stabilnost jugoistocne Evrope. Dakle, to je politika koja
       podrazumijeva da se na Balkanu mora obebzijediti bezbjednosna
       stabilnost i da se moraju stvoriti pretpostavke za ekonomski razvoj
       Balkana, kako bi Balkan u nekoj doglednoj buducnosti mogao da u
       ekonomskom politickom bezbjednosnom smislu bude sastavni dio
       razvijenog evropskog okruzenja. Balkan nazalost to danas nije.
       Balkan je samo geografski dio Evrope dok zivi nekim svojim
       autisticnim zivotom koji je uglavnom proizvodio nevolje i konflikte na
       Balknau. Dakle, vodjena takvom idejom Medjunarodna zajednica pa
       dakle i EU i SAD sugerisu svim stanovnicima Balkana da ne
       preduzimaju ni jedan potez koji bi mogao ugroziti stabilnsot Balkana.
       Oni procjenjuju u ovom trenutku da bi bilo kakv radikalan potez CG
       mogao pod br. 1 ugroziti stabilnost CG i pod br. 2 da bi mogao
       isprovocirati diktatorski rezim iz Beograda da krene u otvorenu
       agresiju na CG. Naravno, ja veoma respektujem takva razmisljanja,
       kazem, pokusavam da budem odgovoran kao covjek koji
       predstavlja drzavu koja zivi na Balkanu i koja zeli da bude
       konstruktivan cinilac Balkana, ali istovremeno svim medjunarodnim
       partnerima saopstavam i to da CG ne moze biti zrtva bilo cije druge
       politike, da CG mora voditi onu drzavnu politiku koja ce prije svega
       smiriti nase strateske, nacionalne i drzavne interese, da su nasi
       nacionalni drzavni interesei demokratija, razvoj ekonomije i
       integracija, da mi kao sto je sasvim jasno pokazujemo vec dovoljno
       strpljenja u iscekivanju da se Srbija pridruzi CG na tom putu, ali ako
       Srbija bude u nedogled istrajavala na toj svojoj ksenofobicnoj i
       konfliktnoj politici, da Crna Gora nema namjeru da se odrekne svog
       prava na buducnost. Dakle, u tom slucaju ce CG bez obzira da li to
       bio stav Medjunarodne zajednice iskoristiti svoje pravo na
       referendum, organizovati referendum i opredijeliti se o eventualnoj
       drzavnoj samostalnosti. 
 
 

       Pitanje: Misljenja sam da bez drzavnost CG ne mozemo brzo
       naprijed i da svako dalje odglaganje tupi ostricu, a jaca
       antireformske snage. Molim za Vase misljenje

       Odgovor: Pa, ja ne bih rekao da bilo kakvo odlaganje jaca
       antireformske snage. Naprotiv, ja mislim da je vrijeme saveznih
       refrosmkih proevropskih demokratskih snaga u CG. Ja bih samo
       podsjetio da smo se slikovito receno provukli kroz iglene usi na
       predsjednickim izborima 97. Da smo vec 98. godine na
       parlamentarnim izborima imali znacajnu vecinu u odnosu na nama
       suprotstavljenu politicku opciju. Uvjeren sam da danas gotovo dvije
       godine kasnije ima jos vise te reformske demokratske proevropske
       svijesti u CG. Dakle, uvjeren sam da je vreijeme nas saveznik i
       uvjeren sam da je mir u tom vremenu nas saveznik. Dakle,
       izbjegavam zajedno sa ljudima sa kojima radim u drzavnoj politici
       CG bilo kakav potez koji bi mogao ugroziti mir, bilo kakav potez
       koji bi mogao znaciti upad u klopku koju nam postavlja g. Milosevic.
       Znamo da je g. Milosevic gospodar rata, da on prakticno provocira
       rat i u CG racunajuci da bi u tom ratnom raspletu mogao da zaustavti
       CG na njenom proevropskom putu, ja smatram da smo mi ostvarili
       veliki uspjeh time sto smo izbjegli tako krupna iskusenja, kakvo je
       bilo ono vrijeme tokom trajanja NATO kampanje. Smatram dakle,
       da treba biti strpljiv da treba obezbijediti neophodno vrijeme da
       zrene jos vise reformska svijest u CG i da treba bezuslovno ocuvati
       mir i ocuvati CG od unutrasnjih sukoba. U pogledu konacnog epiloga
       nemam nikakvu dilemu, Crna Gora je cvrsto stala na proevrpski put,
       i CG se definitivno sa tog puta vise ne moze vratiti. 
 
 

       Pitanje: Ako na politickoj sceni Srbije uskoro ne dodje do
       promjena, sto je malo vjerovatno, i pod pretpostavkom da je
       crnogorsko rukovodstvo sa Vama na celu spremno da raspise
       referendum o nezavisnosti CG, da li ce to svijet dozvoliti ili ce CG i
       dalje biti talas nerijesenog pitanja Kosova i Srbije?

       Odgovor: Na neki nacin vec sam odgovorio na to pitanje. Ja sam
       kazao da je CG definisala svoju nacionalnu i drzavnu strategiju,
       razvoj demokratije, razvoj ekonomije i integraciju u Evropu i
       transatlantske strukture, sa Srbijom ili bez nje. Ako Srbija bude
       zeljela da zajedno u okviru balkanskih regionalnih integracija
       stremimo ka evropskim standardima, to ce naravno biti dobro prije
       svega za Srbiju ali i za sve na Balkanu, ako Srbija to ne bude zeljela,
       apsolutno sam siguran da niko nece ni pokusati da uskrati ustavno
       pravo gradjanima CG da se na referendumu izjasne o drugacijem
       statusu nase drzave. 
 
 

       Vesko Tomovic 
       Pitanje: Sta mislite o ovom sukobu u SNP-u? 

       Odgovor: Pa ne bavim se sukobima unutar drugih stranaka. Ja sam
       vec kazao na jedno novinarsko pitanje koje je bilo prije nekoliko
       dana da smatram da je taj sukob prenaglasen, da je medijski
       pretjerano tretiran. Ja smatram da se unutar Socijalisticke narodne
       partije dogadja rekao bih ocekivna borba za vlast unutar te stranke
       izmedju podgoricke filijale i beogradske centrale. Naravno, taj sukob
       se nece moci dugo zataskavati, vjerujem da ce taj sukob eskalirati
       vec 12. juna nakon njihovog poraza na izborima u Podgorici i Herceg
       Novom i da ce tada krenuti optuzbe ko je doprinio stvaranju
       neprirodne politicke koalicije u koju se utopio SNP zbog cega ce,
       siguran sam, dozivjeti veoma los politicki rezultat na predstojecim
       izborima. Ali, ne bih zelio da se, cak ni kroz ovakve komentare,
       stekne utisak da bilo ko doprinosi njihovim unutrasnjim raskolima, a
       ja zaista ne spadam u ljude koji prizeljkuju te raskole. Ja smatram da
       je veoma dobro u Crnoj Gori da pokusamo da se postedimo na
       politickoj sceni i unutar partijskih i medjupartijskih raskola, a naravno
       prizeljkujem da SNP u cjelini bez obzira ko se nalazi na njegovom
       celu shvati da ima svoju drzavu, da je ta drzava Crna Gora i da treba
       da se okane anticrnogorskog djelovanja. 
 
 

       Stripi (Chat) 
       Pitanje: Dobro vece, javljam se iz Zagreba pa me zanima kako bi
       gospodin Milo Djukanovic poboljsao odnose izmedju Crne Gore i
       Hrvatske, te kako gleda na integraciju Crne Gore i Srbije? 

       Odgovor: Mislim da sam odgovorio vec na drugi dio pitanja. Sto se
       tice prvog pitanja smatram da stoji dosta siroka lepeza mogucnosti za
       poboljsanje odnosa izmedju Crne Gore i Hrvatske. Zelim da
       saopstim da je Crna Gora deklarisala kao svoj spoljnopoliticki
       prioritet obnovu odnosa sa svim drzavama nastalim na tlu eks
       Jugoslavije. Takodje, sa zadovoljstvom zelim da istaknem da smo mi
       te odnose obnovili sa svim drugim drzavama nastalim na tlu eks
       Jugoslavije, dakle ukljucujuci i Hrvatsku, ali tek odnedavno. Zbog
       poznatog problema Prevlake postojao je zastoj u saradnji izmedju
       Crne Gore i Hrvatske, ali nakon posljednjih izbora u Hrvatskoj,
       nakon izbora novog predsjednika i nove Vlade smatram da su
       znacajno popravljene pozicije za buducu saradnju Crne Gore i
       Hrvatske. Kao sto znate vec je doslo do susreta nasa dva premijera,
       ostvaruju se susreti na ministarskom nivou, vjerujem da ce uskoro
       doci do susreta na predsjednickom nivou. Smatram da se pored
       pored tih politickih kontakata u domenu kulture, u svim drugim
       domenima otvaraju dosta znacajne mogucnosti za uspostavljanje
       jedne logicne i dobrosusjedske saradnje. 
 
 

       Vesko Tomovic 
       Pitanje: Imam jedno pitanje iz Bosne i Hercegovine koje salje Liga
       zena glasaca iz Sarajeva u kojem stoji: Da li je Vlada Crne Gore
       spremna uspostaviti nacela politike i programa senzibilnosti prema
       jednakosti polova na svim poljima javnog i politickog zivota Crne
       Gore, zatim da li su zene Crne Gore ukljucene u mirovne procese u
       Crnoj Gori? Koliko Vlada i Vi licno podrzavate razvoj NVO sektora
       to je nevladinih organizacija, nezavisni mediji i kako? Bolja saradnja
       sa Hrvatskom i Bosnom i Hercegovinom prepreke i prednosti,
       gonjenje i kaznjavanje ratnih zlocinaca, vazan preduslov za razvoj
       demokratske Crne Gore i susjednih drzava. Znaci radi se o odnosu
       prema zenama u javnom i politickom zivotu Crne Gore. 

       Odgovor: Vlada Crne Gore je vec prihvatila inicijativu drzava i
       organizacija ucesnika Pakta za stabilnost da se u nasoj Republci
       osnuje tijelo, odnosno organ uprave koji bi se bavio pitanjima
       jednakih mogucnosti polova. Taj projekat je usao u godisnji plan
       radne grupe za ravnopravnost polova Pakta stabilnosti. Takodje, u
       Crnoj Gori postoji projekat "Zena u politici" ciji su nosioci posla sve
       nevladine oganizacije sa Forumom zena Crne Gore i kancelarijom
       OEBS na celu. Takodje, zanimljivo je da Vladin koordinator za
       jednakost polova, gospodja Latkovic, redovno ucestvuje na
       medjunarodnim skupovima koji tretiraju pitanje poboljsanja zena u
       drustvu.Dakle, smatram da je pitanje adekvatno tretirano od strane
       Vlade i ukupne drzavne politike Crne Gore. Sto se tice drugog
       pitanja, ono se odnosi na buducnost unapredjenja sardnje Crne Gore
       i Bosne i Hercegovine. Vec sam odgovorio da to spada u red
       spoljnopolitickih prioriteta Crne Gore i zelio bih istaci da se ta
       saradnja u znacajnoj mjeri ostvaruje sa oba entiteta na prostoru
       Bosne i Hercegovine, dakle, i sa Republikom Srpskom i sa
       Federacijom BiH i da smo i u nedavnim kontaktima u Sarajevu koje
       sam imao sa Predsjednikom Izetbegovicem i kroz redovne kontakte
       koje imao sa premijerom Dodikom, identifikovali mnogo podrucja za
       unapredjenje saradnje Crne Gore i Bosne i Hercegovine. Crna Gora
       je bila i tokom trajanja eks Jugoslavije veoma upucena na svekoliku
       komunikaciju i saradnju sa Bosnom i Hercegovinom i ja sam
       apsolutno siguran da cemo u dogledno vrijeme obnoviti tu saradnju
       na istom nivou na kojem je bila, ili i boljem, imajuci u vidu potencijale
       koji se otvaraju zbog izuzetnog tretmana koje Bosna i Hercegovina
       ima od strane Medjunarodne zajednice. 
 
 

       Savic Rasovic 
       Pitanje: Sta se desilo sa projektom OFF-shore? 

       Odgovor: Projekat off shore je jos uvijek ziv. Rekao bih ne samo da
       je jos uvijek ziv, nego se i dosta solidno razvija imajuci u vidu
       okolnosti kroz koje smo kao drzava morali da prodjemo tokom
       posljednjih nekoliko godina. Ono sto bi moglo biti zanimljivo za ovaj
       intervju je da se projekat realizuje na osnovu Zakona o osnivanju
       kompanija pod posebnim uslovima. Osnivaci tih kompanija mogu biti
       strana fizicka lica i pravna lica, kao i domaca fizicka lica, ali samo
       ona koja su boravila u inostranstvu ne krace od pet godina. Depozit
       osnivanja tih kompanija je deset hiljada dolara za akcionarska
       drustva i hiljadu dolara za drustva sa ogranicenom odgovornoscu.
       Ono sto je zanimljivo, to je da je porez na dobit tri korporacija 2,5%
       cime je Crna Gora sebe preporucila kao off shore teritoriju sa
       komparativnom prednoscu u odnosu na najduze off shore drzave u
       ovom regionu. Takodje, ova preduzeca koja se registruju po ovom
       zakonu su oslobodjena placanja carina i ostalih dadzbina prilikom
       uvoza onoga sto je u funkciji rada preduzeca, a drugim zakonima je
       omoguceno i sticanje vlasnistva stranim fizickim pravnim licima na
       nekretnine u Crnoj Gori. Sve to je rezultiralo da smo od `96. godine
       do danas osnovali po ovom zakonu preko 700 preduzeca. Dakle,
       iako je Crna Gora bila u vrtlogu balkanskih ratova u ovih posljednjih
       nekoliko godina, off shore projekat je prezivio. Rekao bih da je
       osnovano cak i mnogo vise kompanija u tom periodu nego sto je bilo
       realno saglasno izrazitoj politickoj nestabilnosti regiona, i smatram da
       je danas taj projekat u mnogo povoljnijoj situaciji sa mnogo
       izglednijom perspektivom. 
 
 

       Svajcarska
       Pitanje: Moje misljenje je da bi svi trebali da zivimo zajedno u miru,
       bratstvu i jedinstvu, uz pozdrav iz Svajcarske. Drugo pitanje je da li
       g. Djukanovic misli da se cijela ova situacija moze rijesiti mirno? 

       Odgovor: Vec sam kazao da je, ne samo moje, nego opredjeljenje
       svih protagonista drzavne politike Crne Gore da ocuvamo mir. Ne
       samo u Crnoj Gori, ne samo u danasnjoj Jugoslaviji, nego u regionu i
       na svakoj tacki zemaljske kugle. Trudimo se da mi doprinesemo
       ocuvanju tog mira. Dobro odmjeravamo svaki potez drzavne politike
       Crne Gore zeleci da doprinesemo opstoj stabilnosti regiona u kojem
       zivimo. Uvjereni smo da time ne pomazemo samo regionu u cjelini,
       nego ponajprije pomazemo sebi. Crna Gora je krenula na put
       ekonomskih i demokratskih reformi, da bi bila uspjesna na tom putu
       potrebna joj je komunikacija sa medjunarodnim okruzenjem i
       potrebna joj je znacajnija ekonomska pomoc. Ne ekonomska
       pomoc u formi kredita koju bismo jos jedanput neodgovorno
       potrosili kao u vrijeme Titove Jugoslavije, nego nam je potrebna
       ekonomska pomoc kroz zajednicke projekte koje cemo realizovati
       sa stranim partnerima. Da bi strani partneri dosli u Crnu Goru
       potrebna je regionalna stabilnost. Mi smo zainteresovani za
       stabilnost, zainteresovani za mir da bismo time prije svega pomogli
       sebi. 
 
 

       Slusaoci iz Kanade, Austrije, Holandije 
       Pitanje: Naredna pitanja vezana za vize, odnosno rezim ulaska
       stranih turista u Crnu Goru? 

       Odgovor: Sto se tice viznog rezima, Vlada Crne Gore je, u zelji da
       pospjesi turisticki promet u Crnoj Gori, u zelji da pospjesi ukupne
       ekonomske odnose sa inostranstvom, donijela odluku o ukidanju viza
       za sve strance koji ulaze u Crnu Goru na period kraci, od mjesec
       dana. Dakle, ta odluka je vec u primjeni i pretpostavljam da su ljudi
       vec obavijesteni o tome, da se uz vrlo kratku, jednostavnu proceduru
       na samom granicnom prelazu, obavljaju te pasoske formalnosti i da
       turisti i poslovni ljudi koji zele da dodju u Crnu Goru povodom posla,
       ili povodom odmora, mogu racunati na veoma efikasnu uslugu
       drzavnih organa Crne Gore. 
 
 

       Pitanje: Postovani Predsjednice pripadam generaciji onih mladih
       ljudi koji se iskreno nadaju da ce se crnogorska zastava zavijoriti na
       Ist Riveru, tamo dje joj je i mjesto i dje zasluzuje da bude. To je nasa
       buducnost i ja iskreno vjerujem da i Vi to mislite? Samo cu reci da
       vjerujem da cete Vi upravo biti ta osoba koja ce Crnoj Gori vratiti
       ono sto joj je tako sramno oduzeto, zelim Vam sve najljepse i sretna
       nam bila, buduca nasa i samo nasa Crna Gora i da zaviorimo onu
       zastavu. Slazete li se? 

       Odgovor: Zahvaljuujem se na dobrim zeljama. Dakle, sve sto ce
       znaciti drzavnu, ekonomsku, demokratsku, kulturnu promociju Crne
       Gore u medjunarodnoj zajednici zdusno podrzavam, ne samo kao
       aktuelni predsjednik Crne Gore, vec kao Crnogorac, kao gradjanin
       koji racuna na jos nesto zivota u ovoj drzavi, koji je veoma
       zainteresovan da ova drzava dobije jos znacajnije medjunarodno
       priznanje, nego sto ga danas ima. 
 
 

       Danilo Mirkovic
       Pitanje: Danilo Mirkovic konstatuje da je projekat on line intervjua
       izuzetno zanimljiv i vazan, a pristanak predsjednika Djukanovica da
       ucestvuje predstavlja znacajan dokaz otvorenosti prema javnoj
       kritici. Direktna komunikacija sa predstavnicima vlasti je pravo i
       privilegija gradjana u demookratskom drustvu. On pita: u slucaju da
       se Milosevic odluci da isprovocira sukob, ima li crnogorska policija
       jasnu strategiju i plan odbrane, da li je sposobna da se sama odbrani,
       ili se plan odbrane oslanja ne neizvjesnu vojnu intervenciju
       medjunarodne zajednice? 

       Odgovor: Kao sto sam vec kazao, u mjerama drzavne politike
       ucinicemo sve da izbjegnemo sukobe zbog uvjerenja da vrijeme i mir
       rade za nas, a rat i sukobi rade za Milosevica. Naravno, to ne zavisi
       samo od nas, Ja bih rekao da su i mnogi drugi na prostoru eks
       Jugoslavije tokom zadnjih 10 godina cinili puno toga da izbjegnu rat
       ali zahvaljujuci Milosevicevoj ratobornosti i svadjalackom nagonu je,
       ipak, u cetiri navrata u toku posljednjih deset godina doslo do rata.
       Dakle, kao ozbiljni, realisticni politicari mi moramo racunati i na tu
       opciju, makar koliko ona bila neprijatna. U takvom slucaju Crna
       Gora se ne oslanja samo na svoju policiju, Crna Gora se oslanja na
       jedan jak, demokratski pokret, svojih gradjana koji ce biti naravno
       potpomognut policijom kao profesionalno obucenim sastavom za
       odbranu crnogorske drzavnosti. Siguran sam da ce taj demokratski
       pokret Crne Gore i crnogorski drzavni organi biti u stanju da
       odbrane crnogorsku drzavnost, da odbrane crnogorsku slobodu, sto
       ce reci, crnogorsko pravo na demokratiju i nase pravo na kreiranje
       vlastite buducnosti. Nadam se, ponavljam, da do sukoba nece doci,
       ali ukoliko se to i dogodi, uvjeren sam, da bi Crna Gora bila u stanju
       da se zastiti i da bi Crna Gora nakon jednog kratkog perioda bila u
       stanju da nastavi jos prosperitetnije i jos dinamicnije putem svoje
       ekonomske i demokratske obnove. 
 
 

       Dragana Ivanovic
       Pitanje: Gospodine Predsjednice, kako komentarisete izjavu sefa
       parlamenta Marovica koji je potpredsjednik DPS-a, da on pripada
       onima koji su za transparentnost i zakonitost privatizacije, nasuprot
       onima koji bi, kako se navodi, da kupuju bez novca i preko papira, i
       koji bi opet pod znacima navoda, da kupuju ljude, a ne samo
       imovinu. I drugo je, kako komentarisete ponasanje Vaseg
       koalicionog partnera Narodne stranke nakon odlaska g. Kilibarde sa
       mjesta lidera. Da li je njihovo vracanje srpskom mucizmu udar na
       temelje kalicije kao demokratske i gradjanske politicke grupacije? 

       Odgovor: Apsolutno razumijem i apsolutno podrzavam stav g.
       Marovica, da ce se zalagati za zakonitu i transparentnu privatizaciju.
       Ne samo g. Marovic, ne samo ja, ne samo predsjednik Vlade
       Vujanovic, nego svako odgovorno lice koje ne mora pripadati
       establismentu u Crnoj Gori ce se zalagati za takva nacela privatizacije
       i zalagati za dosljednu primjenu zakona kojeg smo usvojili u Skupstini
       Republike i koji predstavlja obavezu svih gradjana Crne Gore. Ne
       znam na kakve je negativne primjere mislio g. Marovic. Mogu da
       pretpostavljam, ali bilo bi neodgovorno javno pretpostavljati.
       Vjerovatno je g. Marovic pozvaniji da kaze na koje je primjere
       papiroloske privatizacije mislio. Zelim samo da kazem, da ukoliko
       takvih primjera ima, onda Savjet za privatizaciju i druga nadlezna
       tijela koja bi trebalo da budno nadziru proces privatizacije, da
       obezbjedjuju njegovu transparetnost, pravednost, zakonitost, treba
       da ukazu na te propuste i treba da onemoguce te devijacije. Mi
       znamo da je u dosadasnjoj praksi, i to nije nikakva specificnost Crne
       Gore, nego je to rekao bih univerzalno pravilo i evropskog i
       svjetskog zakonodavstva u oblasti privatizacije, njegovana i praksa
       da se odredjeni objekti i odredjena preduzeca privatizuju placanem
       na odlozeni rok. Ako je, dakle, doslo u medjuvremnu do zastoja u
       placanju obaveza nekog od subjekata privatizacije onda postoji
       mogucnost da se preko naknadne intervencije Savjeta za privatizaciju
       i fondova kao subjekta privatizacije, taj neko ko je neodgovoran
       platisa iskljuci iz procesa privatizacije, i da se proces privatizacije
       datog preduzeca obnovi. Dakle, ja vjerujem da ce svi subjekti
       privatizacije u Crnoj Gori obezbijediti punu transparentnost i punu
       zakonitost tog procesa. 
 
 

       Dragan Mugosa, Podgorica
       Pitanje: Gospodine Predsjednice, da li postoji sansa za isplatu stare
       devizne stednje ljudima, koji su pored svog tesko zaradjenog novca
       postali gotovo socijalni slucajevi. Zbog svega ovoga moji roditelji su
       Vam se obracali i pismenim putem. 

       Odgovor: Ja pretpostavljam da je crnogorskoj, i ne samo
       crnogorskoj javnosti, poznato da je Vlada Crne Gore tokom
       posljednjih dvije godine ucinila znacajan napor na tom planu. Vi
       svakako znate da je centralna jugoslovenska banka garantovala
       deviznu stednju gradjanima eks Jugoslavije i da bi savezna drzava
       trebalo da bude odgovorna za vracanje tih deviznih uloga stedisama.
       Uprkos tome sto Crna Gora nije neposredno odgovorna za vracanje
       tog novca, mi smo polazeci od pretpostavke da moramo vracati
       povjerenje nasih gradjana u drzavu, ovog puta u crnogorsku drzavu,
       pokrenuli akciju povratka stare devizne stednje gradjanima. Za
       posljednje dvije godine mi smo za tu akciju potrosili nesto preko
       13,5 miliona maraka, tom akcijom je bilo obuhvaceno 45 hiljada
       stedisa u Crnoj Gori, od toga 37 hiljada stedisa je dobilo u cjelini
       iznose svoje devizne stednje. Logicno i zbog socijalnih razloga krenuli
       smo od onih najmanjih stednih uloga, i do sada smo tretirali one
       stedise koje su imale na svojoj deviznoj stednji do pet hiljada
       maraka. Ta akcija se nastavlja. Ja sam siguran dakle da ce
       crnogorska Vlada obezbijediti kontinuitet te aktivnosti, uprkos
       ogromnim utorscima kao sto sam kazao, uprkos velikim potrebama,
       uprkos cinjenici da bi se ta sredstva mogla upotrijebiti za druge
       namjene, ali mi smo smatrali da je veoma vazno rehabilitovati
       povjerenje gradjana Crne Gore u drzavu, da je veoma vazno
       rehabilitovati povjerenje u bankarski sistem, racunajuci da ce nakon
       toga uslijediti prirodan proces obnove stednje, a da je ta stednja
       zapravo najzdravija akumulacija za buduci investicioni zamah i
       ekonomski razvoj Crne Gore. 
 
 

       Goran
       Pitanje: Jedno krajnje ovozemaljsko pitanje. Gospodine
       Predsjednice intresuje me samo jedna stvar. Zasto studentski kredit
       kasni dva mjeseca, i kada ce biti isplacen.

       Odgovor: Nijesam siguran da studentski kredit kasni dva mjeseca.
       U posjedu sam informacija da je isplacen februarski studentski
       kredit, i da je, po prvi put, u februaru isplacen u deviznom iznosu.
       Mozda ima malo problema sa isplatom studentskih kredita za
       studente iz Crne Gore koji studiraju u Srbiji zbog prekida platnog
       prometa. Medjutim, i tu smo nasli formulu, i ti se krediti isplacuju
       roditeljima ili ovlascenim predstavnicima studenata iz Crne Gore koji
       studiraju u Srbiji. Moze se govoriti o eventualno jednomjesecnom
       zakasnjenju isplate studentskih kredita. Vjerujem da ce nadlezno
       ministarstvo i Vlada uciniti napor da se to zakasnjenje prevazidje.
 
 

       Liquid Snake

       Pitanje: Za vrijeme dok ste bili predsjednik Vlade dali ste obecanje
       da cete podvuci crtu ispod sveg dosadasnjeg privrednog kriminala u
       Crnoj Gori i svih mogucih zloupotreba koje su proizilazile iz moci
       Vase vlasti. Da li mislite da ste to uradili na pravi nacin i tu crtu
       podvukli?

       Odgovor: To je potpuno pogresna interpretacija moga stava. Dakle,
       ja bih bio potpuno neozbiljan covjek i neozbiljan politicar kada bi
       dao takvu izjavu. Niko nema pravo da podvlaci crtu ispod kriminala i
       da oglasava nekog ko je ucinio kriminal neodgovornim. Ja se sjecam
       te svoje izjave u Privrednoj komori Crne Gore kada sam kazao da, i
       to je bilo nakon prve relaksacije sankcije Medjunarodne zajednice
       prema Crnoj Gori, da sada ulazimo u jednu novu etapu zivota i
       komunikacije sa medjunarodnom zajdnicom da se stvaraju
       pretpostavke za normalizaciju poslovanja i da se zbog toga moramo
       odmah odreci navika i onog rezima u kojem smo poslovali
       prethodnih nekoliko godina kada smo se realno morali na razne
       nacine dovijati da bi smo prezivjeli i kao ljudi i kao privreda. Dakle,
       niko ni iz tog perioda nije amnestiran od kriminala niko nece biti
       amnestiran od nezakonitog ponasanja ni u periodu nakon toga. Ja se
       zalazem, kao sto sam kazao, za demokratsku drzavu Crnu Goru u
       kojoj ce sve biti transparentno u kojoj ce funkcionisati efikasan
       pravni sistem. Bez efikasnog pravnog sistema zaista nema smisla
       govoriti o demokratskom drustvu i apsolutno sam siguran da sve ovo
       sto cinimo u domenu reformi drustvenog sistema Crne Gore vodi
       Crnu Goru u tom pravcu.
 
 

       Dalipagic, Beograd

       Pitanje: Imamo pitanje iz Beograda u kojem stoji: postovani
       gospodine predsjednice, interesuje me Vas i stav Vlade Crne Gore
       prema rspisivanju saveznih izbora, njihovom odrzaanju konkretnije
       da li ce DPS na njih izaci ukoliko ih raspise predsjednik SRJ koji je
       legitiman, a da li ce izaci ako ih raspise nelegitimna takozvana
       Savezna Vlada. U slucaju izlaska da li je moguce intenzivnija
       saradnja sa ujedinjenom srpskom opozicijom. Puno pozdrava Vama
       i slobodnoj Crnoj Gori.

       Odgovor: Pitanje organizacije saveznih izbora jos uvijek nije
       aktuelno sto ce reci da ni Demokratska partija socijalista ni koalicija
       na vlasti jos uvijek nijesu razgovarali na tu temu. To naravno znaci da
       ako to pitanje postane aktuelno da cemo veoma ozbiljno i
       odgovorno i razmisliti i razgovarati na tu temu. Preliminarno zelim da
       saopstim svoj stav. Smatram da je manje bitno pitanje ko bi se
       pojavio u ulozi subjekta raspisivanja izbora. To je manje vise
       predvidjeno Ustavom i to je formalno pravno pitanje. Postoje mnogo
       starija, mnogo ozbiljnija politicka pitanja od toga. Prvo pitanje je: da
       li zaista doprinos politickoj stabilnosti normalizacije odnosa unutar
       savezne Republike Jugoslvije i demokratizaciji SRJ organizacija
       izbora u ovakvom ustavno pavnom haosu. Mi smo podsjecam 1997.
       godine odnosno 98. godine imali parlamentarne izbore u Crnoj Gori.
       Na tim izborima je utvrdjena nedvosmislena volja gradjana Crne
       Gore. Bez obzira na to, ta volja je negirana od strane beogradskog
       rezima kada se ima u vidu rad saveznih institucija. Dakle, politicka
       vecina iz Crne Gore jos uvijek za dvije godine nije dobila pravo da
       predstavlja tu vecinsku politicku Crnu Goru, niti u saveznom
       parlamentu, niti u saveznoj Vladi. Dakle, dogodilo se najgrublja
       revizija politicke volje gradjana Crne Gore i to je razlog zbog cega mi
       smatramo potpuno nelegitimnim i savezni parlament i saveznu vladu.
       To je razlog zbog cega ne primjenjujemo ni jedan savezni zakon i
       nijednu odluku takozvane savezne vlade. Dakle, zbog togam
       smatram da bi bilo mnogo ispravnije i jedino logicno da se najprije
       beogradski rezim opredijeli oko ponude koju je Crna Gora poslala u
       svojoj Platformi za demokratizaciju odnosa u saveznoj Republici
       Jugoslaviji koja ceka na odgovor od avgusta prosle godine. Nakon
       sto bi se eventualno dogovorili o buducem karakteru zajednice onda
       bi tek mogli pristupiti izboru personalnog sastava organa te
       zajednicke drzave. Organizacija izbora u ovakvom ustavno pravnom
       haosu bi predstavljala samo novu farsu i posluzila bi samo kao nova
       kupovina vremena za ucvrscivanje Miloseviceve torture. To je moj
       stav u ovom trenutku, a naravno takav ce biti i stav DPS i stranaka
       koje cine koaliciju na vlasti u Crnoj Gori. O tom cemo razgovarati i
       dogovoriti se i saopstiti javnosti u trenutku kad to pitanje bude i
       zvanicno aktuelizirano.
 
 

       Redakcija Glasa javnosti, Beograd

       Pitanje: Kako komentarisete rascjep u SNP?

       Novinar: Mislim da je na to pitanje vec odgovoreno i da li su prsti
       DPS umijesani u to? Znaci, mozete odgovoriti na onaj drugi dio
       pitanja da li su prsti DPS umijesani u to?

       Odgovor: Pa i na to pitaje sam vec odgovorio. Prsti Demokratske
       partije socijalista nijesu umijesani u to. Iz prostog razloga sto je DPS
       ozbiljna politicka stranka koja se bavi realizacijom vlastitog
       programa, koja se bavi realizacijom drzavne politike, koja sebe
       smatra veoma odgovornim partnerom medju troclanom koalicijom na
       vlasti i zbog toga, konacno, sto ne mislimo da ce se stvari u SNP
       popraviti ako umjesto jednog Bulatovica na njegovo celo dodje drugi
       Bulatovic. Popravka ce uslijediti onda kada SNP shvati da treba da
       se okrene zastupanju crnogorskih interesa i kada sebe, konacno,
       bude vidjela kao jednog od vaznih subjekata na politickoj sceni Crne
       Gore, a ne kao filijalu beogradskog rezima u Crnoj Gori koja
       pokusava da srusi demokratsku vlast i da izmijeni politicku volju
       Crne Gore i da je prilagodi potrebama beogradske diktature.
 
 

       Glas javnosti, Beograd

       Pitanje: Kada ste posljednji put bili u Beogradu i da li smijete da
       dodjete u Jugoslovensku prestolnicu. Zamislite da neko slicno pitanje
       postavi, recimo, Milosevicu: kada ste posljednji put bili u Podgorici?

       Odgovor: Posljednji put sam bio u Beogradu negdje pocetkom
       1999.godine. Od tada do danas nijesam bio u Beogradu, jer nijesam
       imao potrebe da budem tamo. Kada bih imao potrebu da budem u
       Beogradu, ja bih svakako tamo bio, vodeci racuna o vlastitoj
       bezbjednosti i racunajuci na sva zlodjela koja je beogradski rezim do
       sada pocinio prema svojim politickim neistomisljenicima. Ponavljam,
       do sada nije bilo inicijativa za komunikaciju sa predstavnicima Crne
       Gore u pogledu nekih, eventualno, znacajnih pitanja koje se ticu
       jugoslovenske zajednice. Stoga se sasvim ugodno osjecam u
       Podgorici gdje razmisljam o onim pitanjima koji se ticu buducnosti
       nase drzave.
 
 

       Aleksandar Aleksic 
       Pitanje: Koliko je DPS na izborima kostao izlazak LSCG iz lokalnih
       vlasti? Da li je DPS zbog toga spreman na finalni obracun sa
       Liberalima? Zasto DPS u izjavama za javnost vise ne napada LSCG?
       Da li to znaci da dje sve kombinacije Sekretarijata za razvoj biti
       usmjerene na SNP? 

       Odgovor: Posljednji dio pitanja mi nije jasan, dakle ne znam na
       kakve se kombinacije Sekretarijata za razvoj misli. Sekretarijat za
       razvoj je drzavni organ, koji pruza jednu profesionalnu uslugu u
       organizaciji izbora u Crnoj Gori. Nadzor nad vrsenjem te
       profesionalne usluge imaju svi ucesnici izbora i, koliko znam, do
       danas nijesu imali nikakav prigovor na profesionalnost rada
       Sekretarijata za razvoj. Zasto je Liberalni savez napustio koalicije u
       Podgorici i Herceg Novom treba pitati celnike LSCG-a. Ja u
       svakom slucaju smatram da je to jedan neracionalan i nerazuman gest
       rukovodstva te partije. Naravno, potrudicemo se tokom ove
       predizborne kampanje da izbjegnemo potrebu za sklapanjem novih
       koalicija sa LSCG-om. Dakle, ja se nadam da smo mi tokom
       prethodnog perioda popravili svoju izbornu poziciju, da cemo biti u
       situaciji da i u jednoj i u drugoj sredini formiramo vlast u krugu
       koalicije Demokratske partije socijalista-a, Narodne stranke i SDP-a
       i smatram da cemo na taj nacin obezbijediti stabilnost funkcionisanja
       vlasti u narednom periodu.
 
 

       Andrija Bulatovic 
       Pitanje: Da li smatrate da bi bilo ispravno izviniti se narodu
       Dubrovnika za ono sto im je ucinjeno tokom 1991. 1992, obzirom
       da su Crnogorci u tom pohodu imali dosta brojno ucesce, i drugo
       pitanje zasto za politiku jugoslovenskog predsjednika Milosevica
       govorite da je bila losa od pocetka, a sa njom ste se slagali punih
       osam godina? Unaprijed hvala i veliki pozdrav za Predsjednika. 

       Odgovor: To oko izvinjenja Dubrovniku je pitanje koje je u vise
       navrata aktuelizirano i pitanje koje je vise puta meni postavljeno, i ja
       sam vise puta na njemu odgovarao, imao sam utisak veoma cesto da
       se sadrzina mog odgovora nije na najbolji nacin razumjela. Ja nikada
       nijesam sporio odgovornost i Crne Gore i mene kao predsjednika
       Vlade u tom periodu, za ono sto se dogodilo oko Dubrovnika niti za
       jedan ukupan negativan rasplet koji se dogodio na eks
       jugoslovenskoj politickoj sceni. Medjutim, smatrao sam da je i
       Dubrovnik zapravo samo jedna veoma ruzna, ali samo jedna epizoda
       u krvavom scenariju u cijem pisanju nije ucestvovala Crna Gora.
       Zato sam i kazao da, ako ce to doprinijeti boljem razumijevanju Crne
       Gore i Hrvatske u narednom periodu, svakako da cu kao
       predsjednik Crne Gore uciniti sve da do tog razumijevanja dodje
       ukljucujuci izvinjenje svima koji su bili neposredno pogodjeni i
       ucescem Crnogoraca u sastavu tadasnje Jugoslovenske narodne
       armije, ali da bi se moralo razmisliti ko je prije mene u obavezi da se
       izvini svim jugoslovenskim narodima za ono sto je ucinjeno kroz
       pisanje tog krvavog scenarija. Ja smatram da su najodgovornija dva
       covjeka, Slobodan Milosevic i Franjo Tudjman. Njih dvojica su
       krenula sa idejom rasparcavanja Bosne. Dakle odatle je krenula
       ideja. Naravno, nakon toga se g. Milosevic, inace sklon balkanskim
       prevarama usudio da iza ledja svog partnera Tudjmana krene da mu
       da mu prekraja i Hrvatsku. I onda je naravno doslo do tragedije, do
       jednog krvavog raspleta, i na podrucju Hrvatske i na podrucju Bosne
       i Hercegovine, i u sastavu svega toga Crna Gora jeste imala i svoju
       odgovornost za jednu tragicnu dubrovacku epizodu. Dakle, smatram
       da se niko u Crnoj Gori ne odrice odgovornosti za to, ali ukazujem
       da postoji neka starija i veca odgovornost na nekim drugim
       adresama i da bi dobro bilo da se sa tih adresa progovori neka rijec
       o odgovornosti prema svim jugoslovenskim narodima. 
       Sto se drugog pitanja tice, zelim reci da se sa politikom gospodina
       Milosevica nijesam slagao punih osam godina i pretpostavljam da je
       veci dio nase javnosti upoznat sa cinjenicom da g. Milosevic i ja
       nemamo komunikaciju vec od 1993. godine, od trenutka naseg
       sukobljavanja oko odredjenih pitanja vezanih za ekonomsku politiku
       Savezne vlade, ili dakle sasvim nevazno je o kojim pitanjima se radilo
       jer je g. Milosevic covjek koji ne podnosi drugacije misljenje. Kada
       mu je prvi put eksponirano drugacije misljenje, on je nosioca tog
       drugog misljenja, u ovom slucaju mene prekrzio kao partnera za
       razgovor. Naravno, ja zbog toga nijesam bio ni najmanje na gubitku,
       niti danas zalim zbog toga, ali prosto ovo iznosim kao jednu cinjenicu
       koja je potpuno nesporna i koja je poznata svima a nije nas bio bas
       mali broj koji smo ucestvovali u dotadasnjim politickim razgovorima
       na nivou SRJ. Pa dakle, nevazno je i to od kada se g. Milosevic i ja
       ne slazemo. Zelim da kazem da sam 1989. godine bio na liniji
       podrske g. Milosevica, smatarjuci da se on pojavljuje kao neko dugo
       ocekivano osvjezenje na politickoj sceni eks Jugoslavije. Prethodna
       Jugoslavija je bila veoma umorna od dugo obecavanih i nezapocetih
       ekonomskih i politickih reformi i ona je klizila veoma lagano i veoma
       sigurno u propast. Zbog toga se prosto iscekivalo da se pojavi neko
       ko bi mogao prenuti Jugoslaviju iz letargije, ko bi mogao ponuditi
       neka rjesenja koja bi otvorila novu perspektivu pred jugoslovenskom
       zajednicom. G. Milosevic se pojavio kao zastitnik jugoslovenskih
       interesa i naravno mnogi od nas posebno sa manje politickog
       iskustva su mogli biti zavedeni tom politikom. Uskoro nakon toga,
       dakle, postalo mi je sasvim jasno g. Milosevic nije zastitnik
       jugoslovenskih interesa, on je sve vise ispoljavao svoj diktatorski lik.
       Ja ne mislim da je on velikosrbin, ne mislim ja da je on komunista, pa
       je zbog toga neprimjeren potrebama 21. vijeka. On je prosto covjek
       bez ideologije, cija je jedina ideologija vlast i koji je spreman da se
       zbog tog svog interesa odrekne svih strateskih nacionalnih i drzavnih
       interesa. On se odrekao Srba u Slavoniji, odrekao se Srba u Krajini,
       odrkao se Srba u Republici Srpskoj, odrekao se Srba na Kosovu,on
       ce se sjutra ako bude trebalo odreci i polovine Srbije da bi samo u
       onom drugom dijelu mogao nekontrolisano da vlada.
 
 

       Ogorceni

       Pitanje: : Kada planirate da normalizujete stanje sa
       vodo-snadbijevanjem u Herceg Novom, s obzirom da onda kada
       nam je voda najpotrebnija za vrijeme turisticke sezone nje nema? 

       Odgovor: : Pa odgovor bi mogao biti veoma slican ovome koje sam
       uputio nasem slusaocu sa Cetinja. Vodosnadbijevanje H. Novog je
       veoma jedan star problem i tim problemom se na sasvim
       neadekvatan nacin bavila, u dugom vremenskom periodu, lokalna
       samouprava u tom gradu. Cak, i danas, rekao bih obaveze lokalne
       samouprave se najcesce svode na to, da frakturu koje dobiju od
       Konavskog vodovoda proslijede prema Vladi Crne Gore, da bi
       Vlada izmirila obavezu za potrosenu vodu Hercegnovljana i turista u
       H. Novom. Dakle, umjesto toga ja smatram da bi se vlasti u toj
       opstini morale odgovornije pozabaviti tim problemom. Smatram da je
       Herceg Novi jedna izuzetno vazna, izuzetno vrijedna opstina na
       Crnogorskom primorju koja ima znacajne razvojne resurse i te
       razvojne resurse jednom pametnom ekonomskom politikom na nivou
       opstina moze mnogo bolje valorizovati i stvoriti za sebe pretpostavku
       kvalitetnijeg rjesavanja svih problema, ukljucujuci i
       vodosnadbijevanje. Ako se zna da se do sada preko 70% vode,
       kupljene od konavskog vodovoda, gubilo zbog slabe vodovodne
       mreze u lokalnom vodovodu u H. Novom i da je upravo na taj nacin
       prosipano sve ono sto je devizama placano hrvatskoj strani, to
       dovoljno govori o neangazovanom odnosu i nadleznog javnog
       preduzeca u H. Novom i nadlezne lokalne samouprave u toj opstini.
       Dobro je da smo ovih dana uz pomoc Direkcije javnih radova, uz
       pomoc Vlade Crne Gore pokrenuli sva ta pitanja i dobro je da danas
       mozemo sa sasvim jasnim optimizmom gledati na brzu perspektivu
       rjesavanja tog pitanja. Uz pomoc medjunarodnih kreditora dobicemo
       sredstva da se saniraju gubici u lokalnoj vodovodnoj mrezi Herceg
       Novog. Pored toga, uz pomoc Vlade je vec sada izmiren dio fakture
       prema konavalskom vodovodu i na taj nacin, cini mi se, da se sanira
       postojeca situacija i stvaraju pretpostavke da se mobilizacijom
       vodoizvorista na podrucju H. Novog i u krajnjoj liniji realizacijom
       projekta Regionalnog vodovoda, obezbijedi trajnost snadbijevanja
       Herceg Novog i ukupnog crnogorskog primorja vodom. 
 
 

       Miloje Zecevic, Beograd 

       Pitanje: U jednoj rijeci samo kaze izdrzite!!!

       Odgovor: Zahvaljujem.
 
 

       Studio B

       Pitanje: Od kolega iz radio Studia B imamo tri pitanja. Prvo je kako
       komentarisete stvaranje koalicije SNP, SRS i JUL za lokalne izbore
       u Podgorici i Herceg Novom pod nazivom "Za Jugoslaviju", da li je
       to direktna poruka biracima da partije Vase koalicije zastupaju neku
       drugu opciju? Drugo pitanje je: vlasti u Srbiji najavljuju raspisivanje
       Saveznih izbora na svim nivoima (to smo odgvorili). Znate li
       raspolozenje crnogoskog zivlja nastanjenog u Srbiji povodom
       zvanicne politike Vlade Crne Gore?

       Odgovor: Koalicija SNP, SRS, JUL, SNS i druge beznacajne
       politicke partije na crnogorsko-jugoslovenskoj politickoj sceni pod
       nazivom "Za Jugoslaviju" je jos jedna od manipulacija beogradskog
       rezima. Potpuno je jasno da SNP nije inicijator takve koalicije jer su
       ljudi koji sjede na celu SNP, sa izuzetkom gospodina Bulatovica,
       koji se sasvim otudjio i od Crne Gore i od svoje partije svjesni da im
       takva koalicija ne donosi nista dobro. Inicijatori takve ideje su
       gospodja Markovic
       i gospodin Seselj. Oni uslovljavaju gospodina Bulatovica i on je
       sasvim svjestan ukoliko im ne izadje u susret da ce on izgubiti svoje
       izmisljeno premijersko mjesto u takozvanoj Saveznoj Vladi.
       Gospodin Bulatovic je dovoljno inteligentan da zna da je sasvim
       iskonstruisana njegova pozicija takozvanog saveznog premijera, da
       on tamo ne predstavlja nikog, da je on politicki gubitnik u Crnoj
       Gori, i da zbog toga nema legitimitet da bi predstavljao Crnu Goru na
       duznosti predsjednika Savezne Vlade. On zna da tamo opstaje
       zahvaljujuci samovolji gospodina Milosevica, njegovog porodicnog
       partnera gospodje Markovic i njegovog koalicionog partnera
       gospodina Seselja, i on zbog toga, mora njima da ucini ustupak. Oni
       su pokusali u vise navrata do sada da naprave ozbiljnije izborne
       rezultate u Crnoj Gori. Kao sto znate svaki njihov nastup u Crnoj
       Gori je zavrsavan fijaskom, a posebno JUL-a, i zbog toga je
       gospodin Bulatovic prihvatio obavezu da na ledjima SNP-a odslepa
       na ovim izborima SRS i JUL. Ako mu je to vec proslo unutar SNP-a
       neka mu je sa srecom. Ja sam apsolutno siguran da time nece
       pomoci sebi, da time nece poboljsati svoje sanse za izbornim
       uspjehom, i da ce vjerovatno, kao sto sam vec kazao, politicki
       rasplet unutar SNP-a uslijediti nakon izbornog neuspjeha. Sto se tice
       DPS i koalicije koja sada vrsi vlast u Crnoj Gori, smatram da mi
       mozemo biti zadovoljni ovakvim politickim drustvom SNP-a, dakle
       ovakvom politickom koalicijom koja ce biti suprostavljena nama na
       predstojecim izborima. Vjerujem da to znacajno poboljsava nasu
       sansu za izbornim uspjehom.
 
 
 
 

       Dusica Tusup - Igalo

       Pitanje: Sta bi danas, sa ove vremenske distance, sadasnji
       predsjednik Crne Gore savjetovao onog mladog Mila Djukanovic iz
       1988.godine? 

       Odgovor: : Pa, dakle, sad sam 12 godina stariji sa mnogo vise
       zivotnog i politickog iskustva. Kada bih se opredjeljivao oko posla -
       ne vjerujem da bih opet pohitao u politiku, vjerujem da bih ostao
       privrzen svoj ekonomskom zanatu i mnogo bih se radije bavio
       ekonomijom ibiznisom nego politikom. Ali ako bih se ipak obreo u
       politici, onda bih Milu Djukanovicu iz onog perioda savjetovao da sa
       mnogo manje emocija ulazi u politiku, da u politici postoji nesto sto je
       njen javni dio i da postoji nesto sto je njen podzemni ili tajni dio i da
       je, nazalost, to sto je bilo prikriveno `88. `89. godine o cemu sam
       malo cas govorio u djelovanju neke nove politike koju je
       personifikovao gospodin Milosevic u medjuvremenu izbilo na
       povrsinu, stvorilo mnogo neprilika, mnogo krvi, mnogo zgarista na
       prostoru eks Jugoslavije i nazalost pokazalo da je dovelo do jedne
       ukupne tragedije. Ako nesto mogu izvuci kao licno zivotno i politicko
       iskustvo - to je da je politika zaista jedno veoma slojevita, veoma
       komplikovana djelatnost, koja ima mnogo svojih dimenzija i mislim
       da sa tim saznanjem treba da u politiku udju svi koji imaju neki
       politicki entuzijazam. 
 
 

       Pitanje: Mozda biste savjetovali mladog Mila Djukanovica da bira
       drustvo. Slobodana Milosevica, na to drustvo mislim... 

       Odgovor: Ne bih rekao da sam bio sklon izboru pogresnog drustva.
       Naprotiv, Slobodan Milosevic nikad nije bio moje drustvo. Ja sam
       uvijek dobro znao da odaberem drustvo i uvijek bio ponosan na taj
       izbor. Sa ponosom mogu da kazem das moje drustvo i danas
       predstavljaju manje-vise oni ljudi koje sam odabrao prije petnaest,
       dvadeset godina. Politiku sam uvijek shvatao samo kao profesiju i
       uvijek je razdvajao od drugarstva. Sa ljudima sa kojima radim,
       nemam neka posebna licna i vanprofesionalna prijateljstva. Naravno,
       veoma ih uvazavam, ali moja prijateljstva su na drugoj strani i vezana
       su za neke moje mladalacke afinitete.
 
 

       Grupa gradjana

       Pitanje: Nekoliko, kazu obicnih gradjana, veoma udaljenih od tema
       politike, interesantno da i takvih ima, zanima par stvari - koji je
       Predsjednikov omiljeni pisac, slikar i muzicar, zanr koji preferira...
       "Molim Vas ne potcijenite pitanje jer ce nam odgovor biti
       indikativan", kazu i u potisu zahvaljuju.

       Odgovor: Najvise sam volio da citam Dostojevskog. Slusam sve
       muzicke zanrove, a posebno mi je zanimljiva ozbiljna muzika. Najvise
       volim da slusam Baha. Od slikara najvise volim Mila Milunovica. 
 
 

       Ranko Vujosevic USA i Savo Vulevic, iz Salerma 

       Pitanje: Par e-mailova nam je stiglo iz SAD, a drugi iz Italije. U
       jednom se kaze: Moje ime je Ranko Vujosevic. Predsjednik sam i
       vlasnik kompanije Optimal-elektronik korporejsen, locirane je u
       Ajova Sitiju, u SAD. Nasa kompanija se bavi izradom softvera za
       upravljanje i proizvodnju stampanih ploca. Ovu poruku Vam saljem
       sa Tajvana gdje upravo vrsim instalaciju naseg softvera u lokalnoj
       firmi. Posto sam rodom iz Podgorice u SAD otisao sam prije 12
       godina a planiram otvaranje predstavnistva za Evropu u 2001.godini.
       Volio bih da Vas upitam kakve korake Vlada Crne Gore preduzima
       da ukljuci Crnu Goru i njeno stanovnistvo u savremene tokove
       infrmacionih tehnologija? Da li ima programa koji ohrabruju mlade da
       se skoluju u oblasti informacionih tehnologija i kakvu podrsku mogu
       kompanije sa perspektivom prodora na evropsko trziste ocekivati od
       drzave? - Zovem se Savo Vujovic, rodom sam Crnogorac, zivim i
       radim u Salermu - Italija. Ne zelim praviti uzaludne polemike kojima
       ste Vi izlozeni svakodnevno, vec zelim na jedan sasvim normalan
       nacin da Vas pohvalim jer moja malenkost smatra da Vasa politika
       vodi nasu malu Crnu Goru u jednu bolju i srecniju buducnost, a to je
       gospodine predsjednice, ono, sto nama treba - bolja i svjetlija
       buducnost. Tesko ce biti izaci iz mracnog tunela i inertnosti koju
       povlacimo vec vise decenija ali uz malo truda sviju nas, moramo
       uspjeti. Pitam Vas sta se moze uraditi da mladi, fakultetski
       obrazovani kadrovi, dobiju sansu u firmama kojima rade, da iskazu
       makar dio svoje kreativnosti i znanja, a da ne moraju da cekaju da
       oni koji vode ta preduzeca odu u penziju. Mislim da zasluzujemo
       pravu sansu da ne bi odlazili iz ove najljepse drzave na svijetu,
       naravno mislim na Crnu Goru. 

       Odgovor: Ja bih kazao da cinimo znacajne korake da nasi gradjani
       posebno mladi ljudi budu sudionici novih tehnoloskih tokova. Nasa
       drzava kroz republicki sekretarijat za razvoj i druge racunske centre
       vodi racuna o najnovijim informatickim iskustvima. Imamo
       legalizovane softvere od najznacajniji kompanija kao sto je
       Microsoft. Dokaz o brizi za ovu oblast je to sto je drzava jedan od
       osnivaca prvog crnogorskog provajdera Internet Crna Gora.
       Takodje, do sada smo organizovali sest informatickih festivala. U
       okviru Sekretarijata za razvoj, kontinuirano edukujemo po stotinjak
       ljudi koji unapredjuju svoja informaticka znanja u mjeri moguceg radi
       se i na osnivanju informatickih ucenioca poskolama. Dakle, smatram
       da se stvaraju uslovi da mldi ljudi u Crnoj Gori drze korak sa svojim
       vrsnjacima u pogledu savladavanja informatickih tehnologija.
       Informaticki sistem drzave do sada pociva na tri baze podataka: na
       bazi podataka o gradjanstvu, recimo kao sto su maticne knjige, licne
       karte, biracki spiskovi. Zatim je tu i baza podataka u okviru
       Direkcije za nekretnine. Rijec je o velikom informacionom sistemu
       prostora u Crnoj Gori koji ce omoguciti da se svaka parcela u nasoj
       Republici evidentira na racunarima. Treca je baza podataka
       preduzeca na teritoriji Crne Gore, cija je izrada u toku. Smatram da
       sve to upucuje na zakljucak o veoma ozbiljnom obavljanju obuke
       mladih ljudi u Crnoj Gori na novim informatickim tehnologijama i na
       pracenju informatickih dostignuca iz svijeta u Crnoj Gori. Sto se tice
       prvog pitanja njega ne bi smo ni morali smatrati pitanjem, ono je vise
       jedna konstatacija veoma afirmativna za ono sto se danas radi u
       Crnoj Gori. Ja sam zahvalan na komplimentima koje smo kao
       predstavnici drzavne politike Crne Gore dobili. 

       Trece pitanje se odnosilo na perspektivu mlade generacije u Crnoj
       Gori. Smatram da u Crnoj Gori definitivno zrijeva jedna nova svijest
       koju dominantno nose mlade generacije. To je ono stoposebno
       ucvrscuje moj optimizam u pogledu izvjesne i bolje buducnosti Crne
       Gore. U Crnoj Gori su definitivno zrele neke nove genreacije koje su
       okrenute sebi, okrenute Crnoj Gori, koje vjeruju u njene potencijale,
       koje su razbile taj inferiorni provincionalni kompleks koji su
       Crnogorci veoma dugo nosili.Mozda bio nametnut, mozda su ga i
       dobrovoljno prihvatali, ali u svakom slucaju veoma su ga dugo nosili i
       danas mozemo reci da u Crnoj Gori stasavaju ili da su stasale nove
       genracije koje vjeruju i u sebe i u Crnu Goru. To je, rekao bih,
       najvazniji razlog zbog cega oni nenapustaju Crnu Goru, zbog cega je
       prekinut taj dugoecenijski jednosmjerni hod pameti i znanja i
       sposobnosti iz Crne Gore. Ono sto je takodje potvrda ispravnosti
       nasih strateskih opredjeljenja je to da se vecina onih koji su otisli iz
       Crne Gore sada interesuju kako bi se mogli vratiti i mnogo onih koji
       do sada nijesu imali nikakvu vezu sa Crnom Gorom zele da dodju u
       Crnu Goru i da u njoj zasnuju svoju radnu i zivotnu egzistenciju.
       Znam da su sve to neki ohrabrujuci poceci. Daleko od toga da
       mozemo kazati da smo u Crnoj Gori izgradili demokratski i
       ekonomski prosperitetno drustvo koje ce pruziti sansu svima. Mi
       smo poceli da izgradjujemo to drustvo i ja sam ohrabren saznanjem
       da se mi nalazimo na jednoj dobro odabranoj strateskoj magistrali.
       Ono sto je savjet mladim ljudima u Crnoj Gori, to je da na liniji,
       rekao bih, ovih novih stecenih znanja da budu samoinicijativniji i
       probitacniji. Dakle slazem se - na mnogo mjesta u sistemu, po
       inerciji, ima mnogo ljudi stare svijesti koji zbog straha od
       konkurencije mladih i novih ljudi zatvaraju perspektivu za njih. Na
       mladima je da budu inicijativniji i da otvaraju perspektive, nose
       preduzetnicke ideje i duh. Moramo shvatiti da vise nije drzava
       zaduzena da otvara radnu perspektivu za ljude, drzava je tu da kreira
       sistem koji ce stimulisati preduzetnistvo, drzava je tu da uz pomoc
       inostranih dotacija i uz pomoc bankarskog sistema stvori pocetni
       kreditni potencijal, da dobru preduzetnicku ideju podstakne. Ta ideja
       definitvno mora zrijevati kod mladih ljudi, i oni definitivno moraju biti
       nosioci ideja kojim ce otvarati perspektivu za sebe, za svoju familiju i
       za Crnu Goru.
 
 

       Pitanje: Ja mislim da smo mi ispunili ovo vrijeme predvidjeno za
       razgovor, zato bih Vam na kraju postavio jedno pitanje koje donekle
       zadire u sferu licnosti. Pitanje sto Vas cesce pokrece ideal ili inat? I
       sta Vas je do sada najvise politicki a ne licno uvrijedilo? 

       Odgovor: Definitivno me prije svega pokrece ideal. Ja vjerujem u to
       da Crna Gora moze biti demokratsko drustvo, da Crna Gora moze
       biti ekonomsko efikasno drustvo, integrisano drustvo i zelim da zivim
       u takvoj Crnoj Gori, kao gradjanin Crne Gore. To je ideal koji me
       odrzava u svim mojim ogromnim naporima i odricanjima koje mora
       podnijeti svako ko se u datom trenutku nadje na nekoj javnoj
       duznosti. Ja zelim dobro sebi, zelim dobro svom sinu, zelim dobro
       svim dobrim ljudima u Crnoj Gori i zbog toga se toliko angazujem na
       ovim poslovima. Spadam u ljude koje inat moze dodatno stimuliasati,
       ali mi ni u kom slucaju on nije pokretac. Kad bi on bio pokretac,
       mogao bi me, nazalost, pokrenuti i u mnogim drugim, destruktivnim
       pravcima, sto nije nesvojstveno Crnogorcima. 
 
 

A question asked by Valentina Velimirovic: Why EC does not allow referendum to
take place now and how long does it expect us to wait for our independence? When
are we going to start opening embassies all over the world?

Answer: Well. I would not define it in that way. Neither EC nor USA nor any other
factor of international politics can deny the right of Montenegro to organize a
referendum. Taking into consideration that EC and USA are very important partners of
Montenegro at this moment and that they are very important factors in lending
Montenegro economic and political help to persist in its process of transition, then they
give themselves right to communicate their attitude about some future solutions
Montenegro might reach out for. I think that such attitude of EC and USA is
conditioned, I would say, by international policy conception. Obviously, international
policy was for a long time very passive to South-East Europe and always reacted after
the damages we had made in the Balkans. It, sort of, woke up relevant factors of
international politics so they constituted policy of Stability Pact for Europe.  It is the
policy which means that stability of security must be obtained in the Balkans and that
assumptions for economic development of the Balkans must be created, so that the
Balkans, in near future, could be, in economic, political, and security sense, a part of
developed European environment. Unfortunately, that is not the case with the Balkans.
The Balkans, while it lives its autistic life and mainly produces troubles and conflicts, is
only the geographical part of Europe. So, led by such idea, the international community,
EC and USA suggest to the population of the Balkans not to undertake any steps that
would endanger the stability of the Balkans. They estimate that, at this moment, any
radical move could (1) endanger the stability of Montenegro, and (2) provoke the
dictatorial regime from Belgrade to start an open aggression against Montenegro. Of
course, I regard with esteem such opinion. I am trying to be very responsible because I
am a person who represents a state from the Balkans which wants to be a constructive
factor in the Balkans, but at the same time I would like also to say to all international
partners that Montenegro cannot be a victim of someone’s policy, that Montenegro
must lead such policy which would, first of all, preserve our strategic and national
interests, because our national interests are democracy, economic development and
integration, that we, as it is quite clear, are showing enough patience in waiting for
Serbia to join Montenegro on its way to democracy. But if Serbia endlessly insists on its
xenophobic policy, Montenegro does not intend to give up its future. So, in that case,
Montenegro will, regardless of the international community attitude, use its right and
organize a referendum and decide upon possible independence.
 
 

A question asked by Drazen Mugosa from Podgorica: Mr. President, is there a
possibility that foreign currency bank savings will be refunded to their owners, who,
although having the money they earned with hard work, have almost become welfare
cases? My parents have already written to you regarding this issue. 

Answer: I assume that people of Montenegro, and not only them, know that the
Government of Montenegro has made significant efforts regarding that issue in recent
two years. I believe you know that if Central Bank of Yugoslavia had given guarantees
for foreign currency bank savings to citizens of former Yugoslavia then the Federal State
should be responsible for giving back those savings to depositors. Despite the fact that
Montenegro is not directly responsible for giving back the money and starting from the
assumption that we must rebuilt the confidence of our citizens in the state, this time
Montenegrin state, we initiated the activity of returning foreign currency bank savings to
citizens. In recent two years we have spent a little bit more than 13.5 million DM for
that activity. Forty-five thousand depositors have been included, out of which
thirty-seven thousand depositors got total amounts of their foreign currency savings.
Logically and because of welfare reasons we started with the smallest private saving
amounts, and so far we have treated those depositors who had up to 5000 DM on their
private saving bank accounts. This activity is being continued. I am convinced that the
Government of Montenegro will insure the continuity of this activity despite huge
spending, as I have already mentioned, despite numerous needs, despite the fact that
those means could be used for other purposes. But we thought that it is very important
to rehabilitate the confidence of Montenegrin citizens in their state, that it is very
important to rehabilitate confidence in the bank system, believing that natural process of
bank savings restoration will follow, and that that saving is actually the healthiest
accumulation for future investment swing and economic development of Montenegro.

A question asked by Dragana Ivanovic: Mr. President, how do you comment the
statement of Mr. Marovic, the president of Parliament, who is also the vice-president of
DPS, that he is one of those people who intercede for transparency and legality of the
process of privatization, contrary to those who would like, as he says, to buy without
money and only through papers, and who would like to buy people and not only
property. The second question is: how do you comment the behaving of People’s Party,
your coalition partner, after Mr. Kilibarda has left the party and ceased to be its leader.
Is their return to Serbian nationalism a blow for the foundations of the coalition as a
democratic and civic political association?

Answer: Well, I absolutely understand and support Mr. Marovic’s attitude that he will
intercede for legal and transparent privatization. Not only Mr. Marovic, the Prime
Minister Mr. Vujanovic and myself, but each responsible person, who does not
necessarily have to be close to Montenegrin establishment, will intercede for such
principles of privatization and consistent application of the law which we produced in
our Parliament and which represents obligation for all the Montenegrin citizens. So, I do
not know which negative examples Mr. Marovic had in mind, I can only assume, but it
would be irresponsible to assume publicly.  Probably, Mr. Marovic is more qualified to
tell which examples of paper privatization he had in mind. I just want to say that if there
are such examples then the Council for Privatization and other authorized institutions,
which should carefully control the process of privatization in order to provide its
transparency, equity, legality, they should point out at those failures and should prevent
such activities. We know that in privatization experience so far, and that is not only
Montenegrin specific quality, but also, I would say, universal regulation of both
European legislation and worldwide legislation on privatization, the practice to privatize
some facilities and some companies through deferred payments has also been
promoted. If there, in the meantime, have been some stagnations like, for example,
subjects of privatization not paying their duties then there is a possibility, through
intervention of the Council for Privatization and state funds as subjects of privatization,
to eliminate those who are irresponsible payers from the process of privatization and to
restore the process of privatization of a given company. So, I believe that all the
subjects of privatization in Montenegro will provide complete transparency and
complete legality of that process.
 
 

A question asked by Stripi from Zagreb: Good evening, I am writing from Zagreb.
How would Mr. Djukanovic improve relationship between Montenegro and Croatia?

Answer: I believe that there are many possibilities for improving relationship between
Montenegro and Croatia. I would like to point out that Montenegro has declared as its
foreign policy priority the renovation of relationship with all the states that were
constituted on the territory of former Yugoslavia. Also, I want to point out with pleasure
that we have renovated relationship with all the states of former Yugoslavia, including
Croatia, but only recently. Because of well-known problem with Prevlaka peninsula
there was the stagnation in relation between Montenegro and Croatia, but after the
latest elections in Croatia, after the new President and new Government have been
elected, I think the positions for future co-operation of Montenegro and Croatia have
significantly been improved. As you already know, the meeting of two Prime Ministers
already took place; the encounters at the ministers level are organized, and I believe a
meeting of two presidents will soon take place. I think that, beside these political
contacts and some contacts in culture, significant possibilities for co-operation in many
other areas also appear in order to establish logical and neighborly co-operation.
 
 

A question asked by Andrija Bulatovic: Do you think it would be right to apologize
to people of Dubrovnik for all what was done to them during  1991-1992 campaign,
taking into consideration that Montenegrins significantly participated in it? And question
number two: Why do you keep repeating that the policy of Mr. Milosevic has been bad
from the beginning when we know you were the one who agreed with it for eight years?

Answer: The question of apologizing to Dubrovnik is the one which has been raised on
several occasions and many times addressed to me, and I have answered it many times.
I have often had the impression that the content of my answer has not been quite clearly
understood. I have never denied the responsibility of both Montenegro and myself, as
the Prime Minister at that time, neither for what happened around Dubrovnik, nor for
generally negative outcome, which took place at the former Yugoslavia political scene.
However, I believed that Dubrovnik actually was one very ugly, but only one episode of
the bloody scenario, and Montenegro did not take part in writing it. That is why I said
that, if it would help to better mutual understanding of Montenegro and Croatia, in days
to follow, certainly I shall do everything as the President to achieve such understanding,
including apology to all those people who were directly affected by Montenegrin
participation in military units of Yugoslav People Army which operated in those days,
but it should also be considered who, before me, has the obligation to apologize to all
Yugoslav people for what has been done to them by writing the bloody scenario. I think
two most responsible persons are Slobodan Milosevic and Franjo Tudjman. They
started with the idea of tearing Bosnia apart. Of course, afterwards Mr. Milosevic,
inclined to Balkanic cheating and behind his partner’s back, dared to re-shape
Tudjman’s Croatia, too. And then, of course, it caused the tragedy, bloody outcome,
both in Croatia and Bosnia-Herzegovina, and in all these events Montenegro did have
its own responsibility for one tragic episode – Dubrovnik. So, I think that no one in
Montenegro denies responsibility for that, but I am underlining that there is an older and
greater responsibility at some other addresses and it would be good to speak about
responsibility to all Yugoslav people from those addresses.

As far as second question is concerned, I want to say that I did not agree with policy of
Mr. Milosevic for eight years and I suppose most people are familiar with the fact that
Mr. Milosevic and I haven’t communicated since 1993, since the confrontation we had
regarding some questions about economic policy of the Federal Government. It is not
important which questions we had argument about, because Mr. Milosevic is a man
who cannot stand different opinion. When someone presented him a different opinion,
and it was what I did, he crossed out that person as a partner for dialogue. Of course, I
did not lose anything because of that and today I don’t regret, but I simply mention this
as a fact that is absolutely indisputable and well known to everyone, and it wasn’t a
small number of us who participated in previous talks at the Federal level. So, it’s also
irrelevant since when I, and Mr. Milosevic don’t agree. I want to say that in 1989 I was
one of those who supported Mr. Milosevic, because at that moment I believed that he
was an along expected refreshment on the political scene of former Yugoslavia. Former
Yugoslavia was very tired of promises given long time ago about a reform that had
never been initiated and it was sliding very slowly into certain catastrophe. That was the
reason why someone, who would wake Yugoslavia from lethargy, was expected to
appear, who would offer some new solutions that would open new perspective for
Yugoslav community. Mr. Milosevic presented himself as a protector of Yugoslav
interests and, of course, many of us, especially those with less political experience,
could be misled by such politics. Very soon it became quite clear to me that Mr.
Milosevic wasn’t a protector of Yugoslav interests. He began to show his dictatorial
image more often. I don’t think he is a ‘greatserbian’. I don’t think he is a communist,
either. He is simply a man without any ideology, whose only ideology is power and who
is prepared to give up all strategic national and state interests because of that. He gave
up Serbs from Slavonija, gave up Serbs from Krajina, gave up Serbs from the Republic
of Serbska, gave up Serbs from Kosovo, and tomorrow, if it appears to be necessary,
he will give up half of Serbia only to be able to govern without any sort of control.

A question asked by ‘Glas javnosti’, a daily newspaper from Belgrade: When
did you last come to Belgrade and do you dare to come to Yugoslav capital? Imagine
someone asking Mr. Milosevic the same qustion: when did you last go to Podgorica?

Answer: I went to Belgrade at the beginning of 1999. I haven’t been to Belgrade since
then because it wasn’t necessary for me to go there. If I had a necessity to be in
Belgrade, I would certainly go there, taking into account my own safety and
remembering all the crimes the Belgrade regime has committed so far against political
opponents. I repeat, there hasn’t been any sort of initiative for communication about
some possibly important issues concerning Yugoslav community. So, I feel quite
comfortable here in Podgorica where I reflect about the issues concerning the future of
our country.

A question asked by Mr. Dalipagic from Belgrade: I am interested in your attitude
and attitude of the Government of Montenegro regarding Federal elections. Will DPS
participate in the elections if Mr. Milosevic, who is a legitimate president of FRY, issues
writs for elections? And, will DPS participate if the so-called federal Government,
which is illegitimate, issues writs for elections? In case of participating, is more intensive
co-operation with united Serbian opposition possible? Greetings to you and free
Montenegro.

Answer: The question of organizing Federal elections still isn’t actual, i.e. neither DPS
nor the ruling coalition haven’t discussed that topic yet. It means, of course, that if the
question becomes actual, we will, very seriously and responsibly, think and discuss the
topic. Preliminarily, I want to say my attitude. I believe it is less important who would
have the role of a subject who issued writs for elections. It is more or less predicted by
the Constitution and it is, also, formally juridical question. There are older, more serious
political questions than that one. The first question is: is it really a contribution to political
stability, to normalization of relationships within Federal Republic of Yugoslavia and to
democratization of FRY to organize elections in this constitutional and juridical chaos?
Let me remind you that in 1997 and 1998 we had parliamentary elections in
Montenegro. Those elections confirmed unambiguous will of Montenegrin citizens. This
will has been denied from the Belgrade regime when work of federal institutions is
concerned. So, political majority of Montenegro hasn’t had for two years and still
doesn’t have its right to represent this politically major Montenegro neither in the
Federal Parliament nor in the Federal Government. So, the most brutal revision of the
political will of Montenegrin citizens took place and that is the reason why we consider
the Federal Parliament and the Federal Government absolutely illegitimate. That is the
reason why we do not apply any federal law and any decision brought by so-called
Federal Government. That is why I believe that it would be more correct and logical for
the Belgrade regime to decide upon the offer that Montenegro gave in the Platform for
the democratization of relationships in the Federal Republic of Yugoslavia, which has
been waiting for the answer since August last year. After the possible agreement on
future constitution of the community, only then we would be able to start choosing
personnel for the institutions of the common state. Organizing elections in this
constitutional and juridical chaos would only mean a new farce, which would only be
used for buying time and consolidation of Milosevic’s regime. That’s my attitude at this
moment, and of course that will be the attitude of DPS and parties that constitute the
ruling coalition in Montenegro. We shall talk about it, reach an agreement about it and
announce it in public at the moment the question becomes officially actual.

A question asked by Aleksandar Aleksic from Podgorica: How expensive for
DPS was the withdrawal of LSCG from municipal government? Is, because of that
reason, DPS ready for the final confrontation with the liberals? Why does DPS not
attack LSCG any more during their press conferences? Does that mean that all the
combinations of the Secretariat for Development will be directed to SNP?

Answer: The last question is not quite clear to me, so I don’t know what sort of
combinations of the Secretariat we are talking about. The Secretariat for Development
is a state institution, which offers professional service in organizing elections in
Montenegro. All the participants at the elections can supervise the work of this
professional service, and, as far as I know, they haven’t had, so far, any kind of
objection regarding the professionalism of the Secretariat for Development. The leaders
of LSCG are those who should be asked why the Liberal Union left coalitions in
Podgorica and Herceg Novi. Anyhow, I think it is an irrational and unreasonable move
of that party’s leadership. Of course, we shall give our best during this pre-election
campaign to avoid a need for forming new coalition with LSCG. I hope that we have
improved our electoral position in recent time, so that we will be able to form municipal
governments in both cities within the coalition Democratic Socialists’ Party, People’s
Party, Social-Democratic Party, and I believe that, by doing so, we will secure stable
functioning of municipal authorities in these two cities for times to come.

A question asked by Mr. Danilo Mirkovic from Podgorica: Do Montenegrin
Police Forces have clear strategy and plan of defense if Milosevic decides to initiates a
conflict? Are they capable to defend themselves or the plan is to rely on uncertain
military intervention of international community?

Answer: As I have already mentioned, We will do everything possible, within measures
of state policy, to avoid confrontations, because we are sure time and peace work for
us, and wars and confrontations work for Milosevic. Of course, it doesn’t depend only
on us. I would say that many others at the area of former Yugoslavia have done many
things in recent 10 years to avoid war, but thanks to Milosevic’s pugnacity and
quarreling instinct, there have been four wars in ten years. So, as serious, realistic
politicians we must take that option into consideration as well, no matter how much
unpleasant it might be. In that case, Montenegro does not rely only on its police.
Montenegro relies on a strong, democratic movement of its citizens who will, of course,
be supported by the police as a professionally trained structure for the protection of
Montenegrin statehood. I am sure this democratic movement and Montenegrin state
institutions will be able to succeed in defending Montenegrin statehood, in defending
Montenegrin freedom, i.e. Montenegrin right of democracy and our right to create our
own future. I hope, let me repeat it, that there will not be any confrontations, but if it
happened, I am sure Montenegro would be able to protect itself and, after a short
period of time, Montenegro would be able to continue its journey, more prosperously
and more dynamically, along the road of its economic and democratic reconstruction.

Two questions asked by ‘Studio B’ from Belgrade: How do you comment the
formation of the coalition SNP, SRS and JUL for local elections in Podgorica and
Herceg Novi, called ‘For Yugoslavia’? Is it a direct message to voters that parties of
your coalition represent another option? The second question is: are you familiar with
the attitude of Montenegrins living in Serbia regarding official policy of the Government
of Montenegro?

Answer: The coalition of SNP, SRS, JUL, SNS and other insignificant political parties
on the Montenegro-Yugoslav political scene called ‘For Yugoslavia’ is another
manipulation performed by Belgrade regime. It is quite clear that SNP is not the initiator
of such coalition, because people in the leadership of SNP, except Mr. Bulatovic who
alienated himself from both Montenegro and his party, are aware that such coalition
won’t bring anything good. The initiators of this idea are Mrs. Markovic and Mr. Seselj.
They are conditioning Mr. Bulatovic and he is aware that if he doesn’t meet their
wishes, he will lose his fictitious Prime Minister post in so-called Federal Government.
Mr. Bulatovic is clever enough to know that his position of a so-called Prime Minister
was absolutely fabricated, that he doesn’t represent anyone over there, that he is a
political loser in Montenegro, and because of that reason doesn’t have legitimacy to
represent Montenegro as the Prime Minister of the Federal Government. He knows that
he remains where he is only thanks to despotism of Mr. Milosevic, his family partner
Mrs. Markovic and their coalition partner Mr. Seselj, and that’s why he must make a
concession for them. They have tried on several occasions so far to achieve serious
electoral results in Montenegro. As you already know all their appearances in
Montenegro have finished like a fiasco, and that is especially the case with JUL, and
that’s why Mr. Bulatovic accepted the obligation to take SRS and JUL upon the
shoulders of SNP for the elections. If it has already been accepted by SNP, I wish him
all the luck. I am absolutely sure that he won’t help himself in that way, that he won’t
increase chances for better electoral results in that way, and that, probably, as I have
already mentioned, political disentanglement will follow after the electoral failure. As far
as DPS and the ruling coalition is concerned, I think we can be satisfied with these
political partners of SNP, i.e. with the political coalition which will oppose us at the
aproaching elections. I believe it significantly increases our chances for the electoral
success.
 
 
 
 

Montenet.org:  Kao sto zna veliki broj citalaca koji su nam se javljali, komentari citalaca su dobrodosli.  Montenet.org ne prezentuje vecinu komentara koje su licne prirode. Medjutim, ukoliko neko zeli da komentarise ili sugerise teme koje bi mogle biti od interesa citaocima, Monenet.org ce ih okaciti na "http://www.montenet.org/home/letters.htm" po redu u kojem stizu. Mozda je jos jednostavnije ako oni koji hoce da posalju komentar dvostruko pritisnu misa na rijec 'comments', a ukoliko hoce da vide komentare pritisnu misa na rijec  'published' koje se nalaze na dno svake stranice Montenet.org. Alternativno, komentari se mogu poslati na e-mail adresu webmaster@montenet.org.