KNEZEVI I VOJVODE 1614. GODINE

          U seriji manje poznatih ili sakrivanih i neobjavljenih dokumenata vaznih za istoriju Crne Gore treba pomenuti i donji dokumenat. Radi se o skupu srpskih glavara iz poznatih bratstava, plemena i teritorija radi borbe za oslobodjenje od turske tiranije, odrzanom 15. jula 1614. g. Skup je bio u kuci kneza Voja, oca kneza Marka ( Conte Voio da Risano ). Ovaj dokumenat cini lijepu dopunu Opisu Sandzakata Skadarskoga iz 1614. g. od Marijana Bolice Kotoranina ( v. http://www.montenet.org/2001/bozo2.html )

          Luigi M. Ugolini

          Pagine Di Storia Veneta

          Str. 26-36.

          Documento II

          Maniera, et la volonta de gli SS.ri Illirici per liberarsi dalla tirannide turchesca e seguente.

          Nome delli deputati et delli assistenti della Simblea fatta li 15 di luglio 1614.

Gradam Voivoda di Novogosto,
Conte Lalla Drecallo da Cucci,
Conte Vivo da Monte Negro,
Gieli Prardi da Miradita,
Protopo Ivanovich,
Conte Nicola Otpiperi,
Conte Serach della Liria,
Voivoda Rais Bilopauligi,
Rade Voivoda Otprano,
Conte Petar Otpluzini,
Conte Stipan Racuechi,
Conte Drahigo Gelezo,
Conte Mirieta Serniza,
Conte Nicola Neghusse,
Conte Gergi Ducagini,
Conte Vule Dubigini,
Conte Radosava Bronzi,
Conte Marco de Monte Negro,
Conte Giovanni da Zuppa superiore,
Voivoda Vuchighi Clementi,
Conte Tomaso da Versero,
Conte Parvo Otpriseme,
Voivoda Sechuli Odubocha,
Conte Milia Otbiele,
Conte Giovanni Plesisi,
Conte Dragoi, Odrudina,
Conte Miletta Rigano,
Conte Giovanni Mustachi,
Conte Milos Cechagni,
Conte Michaile Otpreis,
Conte Toma Otcosta,
Conte Vuisco Obilessi,
Conte Vigiorava Tosgriginich,
Conte Vuchig Otusano,
Conte Vuoin Otbalea,
Conte Andoia da Zuppa inferiore,
Conte Mile Otcupe,
Conte Tomaso Otpegorizzi,
Conte Cepivo Cescovopogle,
Conte Vule Ozzete,
Vuchossa Otrebusa,
Conte Andoia Otplesivici,
Papovvoin Ozosavina.

          Nomi Cognomi et Patria di tutti li Signori Congiurati et prima delli sei Capi Principali che tengono carico et Autorita di chiamare in occasione di Dieta tutti gli altri.

1.    - Gradam Voivoda da Nuovo Goste,
2.    - Conte Lalla Drezzalo da Cuggi,
3.    - Conte Voio, da Risano,
4.    - Conte Voio, da Monte Negro,
5.    – Giezibardi, da Miradita,
6.    – Protopo Ivanovich,
7.    – Conte Nicola Otpuperi,
8.    – Conte Selach, della Gria,
9.    – Voivoda Raizbilo Pauligi,
10.     – Rade Voivoda Otplano,
11.    – Conte Petar Otpluzive,
12.    – Conte Cepivo Lescovopoglie,
13.    – Conte Drazigo Gezero,
14.    – Conte Merzita Serniza,
15.    – Conte Nichulla Negzulla,
16.    – Genigergi Ducagini,
17.    – Conte Vule Dubigine,
18.    – Conte Radosava Bronci,
19.    – Conte Marco, da Monte Negro,
20.    – Conte Giovanni, da Zuppa di sopra,
21.    – Voivoda Vouzegi Clementi,
22.    – Conte Tomasso da Versevo
23.    – Conte Paucco Otpriseme,
24.    – Voivoda Seczuli Odubeza,
25.    – Conte Milia Otbiele,
 

          Quelli erano absenti :

26.    – Conte Giovanni Plesisi,
27.    – Conte Dragoi Odrudina,
28.    – Conte Miletta Rigani,
29.    – Conte Giovanni Mustachi,
30.    – Conte Miles Coccbagni,
31.    – Conte Michaello Otpreis,
32.    - Conte Toma Otcosta,
33.    – Conte Vuisco Otbilossi,
34.     – Conte Vigioravan Osgriginch,
35.    – Conte Vulchegi Otusano,
36.     – Conte Vuoin Otbalea,
37.     – Conte Andria di Zuppa inferiore,
38.     – Conte Mile Oteupe,
39.     – Conte Romasso Otpegerizzi,
40.     – Conte Stepan Racchucco,
41.     – Conte Vule Ozzete Voivoda,
42.     – Vuchossa Otrebiesa,
43.     – Conte Andria Otplesivici,
43.     – Popouno in Orasanina.

          Kefalije Kastrioti i njihovi potomci Drekalovici, prema pisanju Marka Miljanova Popovica, zasluzuju posebnu paznju te ce o njima biti rijeci drugom prilikom. Slicno tome pitanje je o kojoj se Crnoj Gori od tri poznatije ovdje radi, mozda Ljesanskoj,  pa bih i to ostavio  za kasnije. Pokusacu dolje da indentifikujem nekoliko od gorepomenutih licnosti vezanih direktno za moju temu, genealogiju srpskih bratstava u Crnoj Gori i kulturni genocid nad nekima od njih sa znacajnim, direktnim nemanjickim porijeklom.

          Conte Stipan Racuechi ili Conte Stepan Racchucco trebao bi biti knez Stjepan Rasaovic ili Rasojevic iz Drazevine ( sa Korneta ), dakle ljesanski knez. Medjutim, ova licnost nije ostala zapamcena u narodnom predanju pa joj necemo naci pomena u knjizi Dr. Nikole Vukcevica Jedan Prilog Tradiciji u Crnoj Gori, gdje se detaljno govori o Rasojevicima kao ogranku Vukcevica ( v. http://www.vukcevic.com ). S druge strane Vukcevici tj. pojedini ogranci Vukcevica drzali su i knezevsku i vojvodsku titulu u to vrijeme. Knezevsku titulu su zadrzali vise od 250 godina a vojvodsku su nekih sto godina kasnije od ovog dokumenta predali Stanu Uskokovicu. Bez da ulazim suvise detaljno u analizu, moje je misljenje da je Conte Stipan Racuechi knez ( ili  mozda vojvoda ) Stjepan Rasaovic, sin Rasavov ili Rasov tj. Rasojevic. Unuk Rasov Vuk je prema predanju bio knez nesto docnije. Rasovi  potomci su i poznati kornetski vladika  Mardarije i njegov sinovac vladika Visarion iz sredine 17. vijeka. Drazevina se pominje vise puta u latinskim dokumentima u periodu od par vjekova kao rezidencija ljesanskog kneza. Sto se tice pitanja odredjivanja ko su bili vladika Makarije i jeromonah Mardarije sa Korneta, stampar iz Mrksine ckve i Belgrada, obojica iz sredine 16. vijeka, to slijedi kasnije kada budu objavljeni dosada neobjavljeni otomanski defteri TD 367 iz 1529. – 1536. g., TD 499 i TD 500 iz 1570. g., TKA 59 iz 1582. g.,  TKA 63 iz 1591. g. i jos neki drugi dokumenti.

          Conte Nicola Neghusse, Conte Nichulla Negzulla je knez Nikola Bolevic tj. Bogdanovic-Nikolic prema Kovijanicu. On je uveden i kod Bolice u Opisu Sandzakata Skadarskoga kao njeguski knez. Njegov rodoslov od Nikole ( Pavlova ) Stanjevica, kefalije iz doba Ivana Crnojevica bio bi sledeci: Nikola je imao sinove: Vukasa, Andriju, Miliju, Bogdana ili Bola i Draska, vjerovatno iz dva braka. Bogdan se pominje dosta rano u Ljesanskoj nahiji i na Njeguse. Imao je cetiri sina zasigurno, Radoslava ili Radica koji je naslijedio titulu kefalije od djeda Nikole a poslije 1528. g. je na Njeguse knez, Djura ili Djureca koji se isto vrlo cesto pominje u kotorskim, cetinjskim i otomanskim dokumentima, zatim Vlatka i Radelju a mozda i petog sina, popa Bozidara. Kefalija i knez Radoslav, Radic Bogdanovic-Nikolic je imao sinove Pavica i Ivana, njeguske knezove oko 1553. g. Pavic je imao sina Rajica a ovaj sina Nika, kneza 1614. g. To je u gornjem dokumentu Conte Nicola Neghusse, dakle knez Nikola Bolevic. Niko je imao sina Stjepana kneza 1646. i Pava. Stjepan je imao sina Bogdana, vodecu licnost svoga doba, a Pavo sina Vucetu, njeguskog kneza 1677. g. Bogdan je imao sina Marka, kneza njeguskog 1672. g. i Jova koji je poginuo na Vrtijeljci. Ovome gornjemu treba dodati i Vuka Rajiceva kao treceg brata kneza Pavica i kneza Ivana Rajiceva iz 1553. g. On je isto imao sina Nikolu koji je bio knez 1594. g. Sa njega je knezevska titula prijesla na Nika Rajiceva, dakle na conte Nicolu Neghusse iz gornjeg dokumenta. Iz iste grane Bogdanovica – Nikolica, dakle Bolevica, sa Njegusa bilo je nekoliko cetinjskih vladika sa tipicnim imenom Ruvim.

          Conte Milia Otbiele oba puta upisan indenticno zasigurno je iz poznate vojvodske kuce Milica iz Bjelica a koji su prema njihovome predanju direktni potomci Pavla Orlovica. Njihovi rodjaci Stanjevici doseljeni iz Stanjevica iz Ljeskopolja su poznati kao potomci Andrije s jedne strane a dalje potomci Velikoga Vojvode Nikole Stanjevica, kefalije, s druge strane. Nije onda tesko zakljuciti da je doticni Andrija bio Stanjevic kao i da su brojni potomci Pavla i Ivana Orlovica isto svojim dalekim porijeklom Stanjevici. Dakle, Stanislav Nemanjic je taj “jedan” od koga je po predanju danas u Crnoj Gori, Srbiji i po svijetu vise od 100 prezimena. No, da se vratim porijeklu Milica u Bjelice. Jasno je da je njihovo prezime Milic starije nego sto je zapisano u njihovom predanju. Ovaj dokumenat to direktno potvrdjuje ali nije jedini.
Ako se pogledaju defteri iz 1520. i 1523. g. na Cetinje cemo naci potomke Milica Niksica, to su Ratko, Vulica i Rasko Milic. 1520. godine pored njih su upisani njima srodni Orlovici, Radko i Radic Todora Nenojeva Ivanovica Orlovica kao i nekoliko Stjepanovih sinova. Ova tri brata Milica su, izgleda, izbjegli sa Djurdjem Crnojevicem “na more “ 1496. g. i vjerovatno se iskrcali u Zadar. Tako u defteru 1523. g. njihove bastine drzi Radic Tinovoj. Njihov povratak u Bjelice je poslije 1523. g. a prije 1570. g. jer tamo u defteru TD 499 nalazimo tri Milica. To su Raic i Radan Milic u Predisu i Rasko Milic u Resni.

U Torontu 15. jula 2002.
 

Bozidar Alekse Vukcevic